Πάντα λάτρευα τα στοιχεία που καθιστούν τη hip-hop μουσική μοναδική. Τις γυαλιστερές παραγωγές και τα grooves που δίνουν στον MC το χώρο να παίξει με τα ρυθμικά μοτίβα της φωνής του. Mια φωνή, που πρέπει να είναι άκρως θεατρική και μελωδική. Παράλληλα, με ένα flow, που άλλοτε απαιτείται να είναι απαλό σαν ρυάκι και άλλοτε δυναμικό σαν καταρράκτης.
Μεγάλωσα όντας ροκομεταλάς (τότε ακόμα έβαζα ταμπέλες στο τι ακούω, θλίψη…) στις γειτονιές του Κορυδαλλού και της Νικαίας. Όλοι οι “κοντινοί” μου ήταν βαθιά μες την hip-hop κουλτούρα, την οποία έζησα από πρώτο χέρι, αλλά ποτέ δεν έσκαψα βαθιά μέσα της. Αυτήν τηνδουλειά την έκαναν άλλοι για μένα και με έβαζαν (ήθελα δεν ήθελα) να ακούω κάθε φορά που αράζαμε. Προφανώς και πήρα αρκετά από αυτό.
To "Mr. Morale & the Big Steppers" πιστεύω πως θα μνημονεύεται ως ένας από τους πλέον ξεχωριστούς δίσκους της δεκαετίας του '20
Πολλά ονόματα από την ελληνική και τη διεθνή σκηνή με έχουν αγγίξει. Κυρίως αυτοί που κάνουν κάτι πραγματικά ξεχωριστό (στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον). Γενικά, πάντα θαύμαζα τους καλούς MCs και με ένοιαζε πολύ να είναι true. Η μουσική αυτή μιλάει για βιώματα. Αν δεν τα έχεις ζήσει, δεν την τραγουδάς, την αναπαράγεις και αυτό ακούγεται.
Γιατί τα λέω όλα αυτά σε μια “κριτική” για έναν δίσκο του Kendrick Lamar; Γιατί όταν μιλάμε για ένα αριστούργημα, καλό είναι να βάζουμε μια βάση, ώστε να εξηγούμε τι το καθιστά μοναδικό. To “Mr. Morale & the Big Steppers” πιστεύω πως θα μνημονεύεται ως ένας από τους πλέον ξεχωριστούς δίσκους της δεκαετίας του ’20.
Ο Kendrick Lamar είναι βραβευμένος με Grammy για το “Pimp a Butterfly”. Είναι ο πρώτος ράπερ της ιστορίας με βραβείο Πούλιτζερ για το “DAMN.” Αλλά, όπως λέει και ο φίλος μας, Θέμης Καίσαρης, στο υπέροχο ποδοσφαιρικό Podcast, Ζοσιμάρ, “Τα βραβεία δίνονται, τα τρόπαια κατακτώνται”. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο τρόπαιο για ένα μουσικό από την αγάπη που εισπράττει από τους fans.
Ο Kendrick Lamar σήμερα είναι ό,τι ήταν ο Eminem στα τέλη του ’90 με αρχές του ’10, και είναι θέμα χρόνου να περάσει στο πάνθεον της rap σκηνής. Προσοχή, δεν τους συγκρίνω σαν style και skill, αλλά για το respect των ακροατών. O κοντοπίθαρος rapper από το Κόμπτον της Καλιφόρνια έχει κερδίσει την καθολική αποδοχή του κοινού, και αυτό δεν μπορεί να του το πάρει κανείς.
Σε αυτόν το δίσκο, όλα ταξιδεύουν γρήγορα, με πολλές εναλλαγές συνδυασμένες με μια τρομακτική θεατρικότητα
Ο ήδη σπουδαίος Kendrick Lamar, όχι μόνο δεν κατέβασε τον πήχη στο πέμπτο του άλμπουμ, όχι μόνο δεν έχασε την έμπνευση του, αλλά δημιούργησε ένα σημείο αναφοράς. Τόσο ικανό να οδηγήσει το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα σε νέους δρόμους, κατά πολύ ποιοτικότερους από την κακοπαιγμένη σκυλοφιλοσοφέ trap.
Η μουσική σύνθεση και η παραγωγή του άλμπουμ είναι τρομακτικού επιπέδου και το αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση δε θυμίζει το κλασικό “Βάλε ένα beat να χώσω”. Όλα ταξιδεύουν γρήγορα, με πολλές εναλλαγές συνδυασμένες με μια τρομακτική θεατρικότητα. Μουσικά έχουμε pop, funk, neo soul, jazz, trap και πολλά ακόμα στοιχεία. Συνθέσεις με βάθος και ταυτότητα.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο σε ένα hip-hop δίσκο να σε τραβάει τόσο πολύ η μουσική από μόνη της. Πιστεύω πως ο Kendrick Lamar είναι πιο ώριμος από ποτέ. Έχει διαλέξει υπέροχα κομμάτια της μουσικής του σήμερα, συνθέτοντας με αυτά ένα familiar και ταυτόχρονα φρέσκο μωσαϊκό. Κάτι πραγματικά δικό του.
Πάνω από όλα αυτά έρχεται ο MC Kendrick Lamar να μας πει “μισό λεπτό φιλαράκι, ξέχασες πως το κάνω όπως κανείς”. Και το κάνει, για άλλη μια φορά. Τα ρυθμικά του; Τα μελώδικα; Η άρθρωση; Το Flow; Όλα είναι top. Ένας από τους καλύτερους (τεχνικά) που έχουν πιάσει ποτέ μικρόφωνο. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να έχεις κάτι να πεις και είναι αληθινό, βιωματικό, δικό σου. Ας δούμε γιατί μιλάει σε μερικά από τα πλέον ξεχωριστά κομμάτια του Mr. Morale & The big Steppers.
Όλους όσους συμμετείχαν στον δίσκο, τους αντιμετώπισε σαν κομμάτι ενός συνολου.
Στο “United in Grief” μας μιλάει για την τεράστια καριέρα του, αναφέροντας πως παρά την τεράστια επιτυχία του ως καλλιτέχνης, εξακολουθεί να αγωνίζεται να βρει την ειρήνη. Αναφερόμενος ξεκάθαρα στα ψυχολογικά του προβλήματα. Στο “N95”, η πανδημία τελείωσε, ο κόσμος έγινε καλύτερος; Εσύ; Μια σειρά από στρεβλώσεις σε μια διαρκώς παρακμάζουσα κοινωνία. Ένας νέος κόσμος που δημιουργείται με τον Kendrick να αρνείται να είναι μέλος του.
Στα “Mother”, “I Sober” και “Father Time” τσαλακώνεται και μας εκμυστηρεύεται περιστατικά που σημάδεψαν την παιδική του ηλικία και τη σχέση με τους γονείς του. Επίσης, στο “We Cry Together” είναι ένας τσακωμός ενός τοξικού ζευγαριού όπου ο ένας στοχεύει τις αδυναμίες του άλλου για να πάρει το πάνω χέρι.
Στο “Auntie Diaries” μιλάει για δυο τρανς μέλη της οικογένειας του. Τραγούδι για το οποίο κατακρίθηκε πολύ για την χρήση της λέξης “F@ggot”. Στο τραγούδι παραδέχεται την λάθος οπτική που είχαν απέναντι στο διαφορετικό ως παιδιά που μεγάλωσαν σε μια άκρως πατριαρχική και σκληρή κοινωνία. Και στο “Savior” ξορκίζει την ανάγκη του κόσμου να δημιουργεί είδωλα τραγουδώντας την αλήθεια του. Η οποία, βέβαια, έρχεται σε σύγκρουση με τον κόσμο που περιμένει ακραίο political correct από έναν καλλιτέχνη βραβευμένο με Πούλιτζερ.
Μην ξεχνάμε άλλωστε πως στον ίδιο δίσκο δεν ντράπηκε να συνεργαστεί με τον Kodak Black. Δεν τον ξέρετε τον κύριο; Ούτε εγώ τον ήξερα. Ο Kodak Black είναι ένας αυτοδίδακτος εικοσιπεντάχρονος rapper που έχει ένα βαρύ ιστορικό. Πραγματικα στο legal issues του page του στην Wikipedia τρομάζεις. Παράνομη οπλοκατοχή, κατηγορία για βιασμό και πολλά πολλά, μα πάρα πολλά ναρκωτικά. Πώς μπορείς να κάνεις μια τέτοια συνεργασία να δουλέψει; Αντιμετωπίζοντας τον ως άνθρωπο.
Ένας πραγματικά ξεχωριστός δίσκος, ενός κορυφαίου δημιουργού που δεν φοβάται να πει αυτά που πραγματικά θέλει.
Ο Kendrick Lamar βλέπει τον Kodak σαν έναν άνθρωπο με κοινά βιώματα, παρά τη διαφορετική τους πορεία και την ηλικιακή τους διαφορά. Δεν προσπαθεί να τον ξεπλύνει, δεν τον κρεμάει στον τοίχο, τον αφήνει να πει την αλήθεια του, όπως εκείνος λέει την δική του.
Νομίζω πως όλους όσους συμμετείχαν στον δίσκο, τους αντιμετώπισε σαν κομμάτι ενός συνολου. Δε βγαίνει ένα τόσο σπουδαίο δημιούργημα από έναν άνθρωπο. Πολλοί έγραψαν στίχους, πολλοί την μουσική και ο Kendrick Lamar σαν καλός και έμπειρος μαέστρος πήρε από όλους ένα κομμάτι και έφτιαξε κάτι μεγάλο.
Ένας πραγματικά ξεχωριστός δίσκος, ενός κορυφαίου δημιουργού που δε φοβάται να πει αυτά που πραγματικά θέλει. Άλλο ένα αριστούργημα από τον σπουδαίο Kendrick Lamar.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Kendrick Lamar
Album: Mr. Morale & The Big Steppers
Label: pgLang/ Top Dawg Entertainment/ Aftermath/ Interscope Records
Release Date: 26/08/2022
Genre: Hip Hop, Jazz, Funk / Soul
Side 1
1. United In Grief
2. N95
3. Worldwide Steppers
4. Die Hard
5. Father Time
6. Rich
7. Rich Spirit
8. We Cry Together
9. Purple Hearts
Side 2
1. Count Me Out
2. Crown
3. Silent Hill
4. Savior (Interlude)
5. Savior
6. Auntie Diaries
7. Mr. Morale
8. Mother I Sober
9. Mirror
Producer: Sounwave
Kendrick Lamar
To "Mr. Morale & the Big Steppers" του Kendrick Lamar είναι ένας πραγματικά ξεχωριστός δίσκος, που δεν φοβάται να πει αυτά που πραγματικά θέλει.