Σε μια εποχή που «τα έχει ακούσει όλα» και η καινοτομία ή η πρόοδος χάνουν το συγκεκριμένο του νοήματός τους, το progressive στη μουσική είναι από μόνο του δύσκολο να τηρηθεί. Είναι τεχνική; Ατμόσφαιρα; Νοήματα που κυοφορεί; Μια αχρείαστη ταμπέλα; Σε αυτό το φόντο οι Lavalanche μετά από 10 χρόνια σιγής επανέρχονται με το “I Am A Forest“. Τοποθετημένοι σε μια Ελλάδα αναβρασμών και πρεσβεύοντας το συγκεκριμένο ιδίωμα, αφήνουν υποσχέσεις.
Ξεκινώντας από τα απολύτως βασικά, το μεγάλο ατού του συγκροτήματος κρύβεται στο πως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται (και τηρούν) το progressive. Απομακρύνονται από τους υπερτεχνικούς βερμπαλισμούς και τη μακροσκελή instrumental σχολή. Αντ’ αυτού έρχονται στο «τώρα» της μουσικής και γράφουν συνεκτικά, απαιτητικά αλλά απλά στην κατανόησή τους κομμάτια. Δεν ξεψαχνίζουν όλους τους βιρτουόζους που προηγούνται ιστορικά, αλλά αφομοιώνουν τις πιο εναλλακτικές οδούς. Θες Opeth; Tool; Μερικές πινελιές Pain of Salvation; Industrial και post (όπως λέμε Isis) σφήνες που «στρογγυλεύουν τα άκρα»; Ναι, προς τα εκεί θα κινηθούν. Και αυτό με τη σειρά του καθιστά την ακρόαση του δίσκου στην ολότητά του εύκολη και με αξία πατήματος του replay.
Θέλουν να περάσουν, έστω και με λιτό και άμεσο τρόπο, εικόνες και μηνύματα που ακτινογραφούν τη σαπίλα της κοινωνίας. Και χτίζουν μια ατμόσφαιρα που αποπνέει σήψη, θλίψη και απογοήτευση. Τα φωνητικά πατούν περισσότερο στη συναισθηματική απόδοση παρά στην τεχνική επίδειξη. Και οι μελωδίες τα ακολουθούν αποδίδοντας το εκάστοτε συναίσθημα με πιστότητα.
Οι Lavalanche με έκαναν να σηκώσω φρύδι αρκετές φορές κατά την ακρόαση του “I Am Forest”
Ιστορίες για μεσσίες (“The Martyr“), κακοποίηση (“Jovian Years“), αντικαπιταλιστικές προειδοποιήσεις (“Parenthesis“) και εν τέλει εκδίκησης (“Epitaph“) δείχνουν τη συναισθηματική παλέτα που επικράτησε μέσα στη δεκαετία για τα μέλη της μπάντας. Και για να μη νομίζουμε πως δεν έχουν και την τεχνική αρτιότητα, εμβόλιμα συμπεριλαμβάνουν και ένα σύντομο instrumental όπως το “Rainbands” που αποδεικνύεται καταιγιστικό.
Εύφημος μνεία επίσης πρέπει να γίνει στην εντυπωσιακή παραγωγή. Κάθε φράση, κάθε στρώση ήχου, κάθε ψήγμα έχει το χώρο να αναπνεύσει χωρίς να ακούγεται άτσαλα στριμωγμένο. Μια παραγωγή που βρίθει ιδεών και αναδεικνύεται σωτήρια για το τελικό αποτέλεσμα. Ο δίσκος έτσι μετατρέπεται σε έναν αυτάρκη οργανισμό με πληρότητα.
Αν έχω ωστόσο μια αντίρρηση, αυτή αφορά τη χρήση των growls. Αν και γενικώς ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής που καταναλώνω τα περιλαμβάνει, θεωρώ πως εδώ παρότι δένουν με το σύνολο, θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με κάτι άλλο. Μια δεύτερη καθαρή φωνή; Καθαρές κραυγές; Κάτι που να μην ακολουθεί την πεπατημένη και το καθιστά και κάπως προβλέψιμο. Αλλά αυτό είναι μια προσωπική παρατήρηση και τίποτα παραπάνω.
Αν και έχω απομακρυνθεί μουσικά από τα συγκεκριμένα μονοπάτια εδώ και κάποια χρόνια, οι Lavalanche με έκαναν να σηκώσω φρύδι αρκετές φορές κατά την ακρόαση του δίσκου τους. Και όταν ένα ερέθισμα τέτοιο λαμβάνει χώρα, καταλαβαίνεις πως μάλλον κάτι συμβαίνει εδώ. Κάτι ξεχωριστό.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Lavalanche
Album: I Am A Forest
Release Date: 14/12/2024
Genre: Progressive Metal
1. Limbic
2. XVII
3. Switch Point / In Flames
4. (Parenthesis)
5. The Martyr
6. Calypso Deep
7. Jovian Year
8. Rainbands
9. Epitaph
Producer(s): John Mor, Lavalanche
Lavalanche: Νικος Λουκιδης (Φωνή), Κωστας Βασσαλος (Κιθάρα), Χρηστος Κανελλος (Μπάσο, κιθάρα), Μαριος Λουβαρης (Τύμπανα), Λαζαρος Σκαρταδος (Πλήκτρα),
Lavalanche: I Am A Forest
Οι Lavalanche με το “I Am A Forest” πετυχαίνουν μια εντυπωσιακή επιστροφή, ισορροπώντας ανάμεσα σε ένταση, συναίσθημα και κοινωνικά μηνύματα. Το progressive ύφος τους ανανεώνεται, αποφεύγοντας κλισέ, και παραδίδει έναν δίσκο που καθηλώνει και προσκαλεί σε πολλαπλές ακροάσεις.