Οι Stygian Path εμφανίστηκαν στην αθηναϊκή σκηνή το 2022 και από νωρίς απέκτησαν σταθερό κοινό. Με έντονη σκηνική παρουσία, ατόφια ενέργεια και ξεκάθαρη αφοσίωση στο epic heavy metal, αποτελούν ήδη μια από τις πιο ενδιαφέρουσες «νέες φωνές» του είδους. Παρά το σύντομο χρονικό διάστημα δραστηριοποίησής τους, έχουν βρεθεί στη σκηνή δίπλα σε ονόματα όπως οι Blind Guardian και οι Exodus. Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, “The Lorekeeper”, οι Stygian Path μίλησαν μαζί μας για τη δημιουργία του δίσκου και για όσα ετοιμάζουν στη συνέχεια.
Σας καλωσορίζουμε στο DEPART! Είναι χαρά μας να έχουμε τους Stygian Path μαζί μας, έστω και νοητά! Πριν μπούμε στα του άλμπουμ, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το όνομα Stygian Path παραπέμπει στον ποταμό Στύγα και στον σκοτεινό δρόμο που οδηγεί στον Άδη, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Τι σας τράβηξε σε αυτή την εικόνα και πώς συνδέεται με τη μουσική και τη συνολική σας αισθητική;
Καλώς σας βρήκαμε, DEPART! Ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση. Η παρατήρησή σας είναι πολύ εύστοχη. Η Στύγα, ο Αχέροντας και οι υπόλοιπες πύλες προς τον Άδη είναι ένα συναρπαστικό μέρος της ελληνικής μυθολογίας. Δεν συνδέονται με κάποιον συγκεκριμένο, απτό τόπο. Αυτό αφήνει περιθώριο στον ακροατή να ταξιδέψει με το μυαλό και να χαθεί στη φαντασία.
Αυτό το μυστήριο και η αφαίρεση μάς εκφράζουν. Μας επηρεάζουν καλλιτεχνικά, χωρίς να σημαίνει ότι παίζουμε occult μουσική – ούτε σε επίπεδο στίχων, ούτε στη σύνθεση. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για έναν ανορθόδοξο χαιρετισμό, μια εισαγωγή στον κόσμο του δίσκου μας, ο οποίος στηρίζεται σε ένα επικό και λυρικό πλαίσιο.
Πριν περάσουμε στον δίσκο, ας μείνουμε λίγο σε μια πρόσφατη και, φαντάζομαι, ιδιαίτερη στιγμή για εσάς. Στο Chania Rock Festival βρεθήκατε στην ίδια σκηνή με τους Blind Guardian και τους Exodus — δύο ονόματα-σταθμούς για κάθε metalhead. Τι σημαίνει για εσάς μια τέτοια εμπειρία, και πώς νιώσατε παίζοντας σε φεστιβάλ μακριά από τη βάση σας;
Ο συνδυασμός του τόπου και των ονομάτων των συγκροτημάτων αρκεί για να μείνει αυτή η εμπειρία αξέχαστη. Από την αρχή, το να ανοίξουμε τη μέρα των Blind Guardian ήταν κάτι που πολλοί από εμάς βλέπαμε σαν όνειρο καλοκαιρινής νύχτας. Μιλάμε συχνά με ενθουσιασμό για αυτούς, γιατί αποτελούν βασική επιρροή μας — κάτι που γίνεται ξεκάθαρο σε όποιον ακούσει τον καινούργιο μας δίσκο. Το ίδιο ισχύει και για τους Exodus. Ήταν τιμή μας να βρεθούμε δίπλα τους. Η συμμετοχή σε μια τόσο καλά οργανωμένη και μεγάλης κλίμακας διοργάνωση ήταν εξαιρετική εμπειρία. Όσο για τον χώρο: ποιος δεν θέλει να παίξει μέσα σε τάφρο; Το μέρος ήταν εντυπωσιακό και η διοργάνωση πολύ προσεγμένη.
Οι άνθρωποι που τρέχουν το φεστιβάλ δείχνουν αγάπη για αυτό που κάνουν. Είναι οι τύποι που θες να βρίσκονται πίσω από τέτοιες διοργανώσεις. Και μόνο που το κάνουν με συνέπεια εδώ και δεκαετίες λέει πολλά. Επιπλέον, το ότι παίξαμε στην Κρήτη έδωσε άλλη διάσταση στην εμπειρία. Μαζί μας είχαμε πολλούς φίλους, ανθρώπους που είναι στο πλευρό μας για χρόνια — και με αυτή τη μπάντα αλλά και με παλιότερες.
Ώρα να μπούμε στο “The Lorekeeper”, το πρώτο σας ολοκληρωμένο βήμα. Από το πρώτο άκουσμα, είναι φανερό πως ο ήχος σας δεν περιορίζεται σε μία σχολή: thrash ξεσπάσματα, old school heavy αναφορές, folk περάσματα, όλα ενταγμένα στο ευρύ φάσμα του epic metal. Ποια είναι τα μουσικά πρότυπα που σας έχουν σημαδέψει — και όχι μόνο ως ήχοι, αλλά και ως στάσεις, ατμόσφαιρες, τρόποι σύνθεσης; Πόσο συνειδητά μπήκαν αυτές οι επιρροές στο άλμπουμ και πόσο προέκυψαν οργανικά μέσα από το παίξιμό σας;
Δεν έχουμε συνειδητές επιρροές με την έννοια του να αντιγράψουμε ένα κομμάτι από κάποια μπάντα. Όλα τα τραγούδια, από το “Prometheus” μέχρι το “Château du deuil”, κουβαλούν τις προσωπικές μας επιρροές από συγκροτήματα που αγαπάμε. Ωστόσο, κάθε στοιχείο υπάρχει για να υπηρετήσει το εκάστοτε κομμάτι. Αυτή η ποικιλία μας αρέσει πολύ. Ταυτόχρονα, μας εκφράζει και σε μεγάλο βαθμό. Είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα πέντε μέλη. Παράλληλα, μας δίνει την ελευθερία να γράψουμε μουσική που αρέσει στον καθένα ξεχωριστά. Αυτό το υλικό περνάει μέσα από ένα πιο “επικό” φίλτρο. Έτσι φτάνουμε στο τελικό αποτέλεσμα του “Lorekeeper”.
Αν θέλαμε να αναφέρουμε ονόματα και επιρροές, θα ξεκινούσαμε από το power metal. Εκεί ξεχωρίζουν οι Blind Guardian και οι Rhapsody, ειδικά πριν το 2010. Από τον πιο ακραίο ήχο, κυρίως στα όργανα, μας επηρέασαν οι Primordial και οι Rotting Christ. Στο επικό στοιχείο, μας τράβηξαν οι DOMINE, Doomsword και Battleroar. Όσο για το heavy metal, είτε μιλάμε για το παραδοσιακό είτε για το NWOBHM, λειτουργεί για εμάς σαν πυξίδα. Δεν φαίνεται πάντα ξεκάθαρα, όμως είναι παρόν. Μας καθοδηγεί μέσα από τις επιρροές συγκροτημάτων όπως οι Warlord, Thin Lizzy και Demon.
Είμαστε μια ισότιμη μπάντα και θέλουμε κάθε μέλος να βλέπει τον εαυτό του μέσα στους Stygian Path. Για αυτό, νιώθουμε την ανάγκη να δημιουργούμε ένα δυνατό αποτέλεσμα. Φροντίζουμε να υπάρχει σωστή σύνδεση ανάμεσα στα κομμάτια. Χρησιμοποιούμε μια κοινή ηχητική κατεύθυνση που μας εκφράζει όλους. Στόχος μας είναι να περνάμε καλά, τόσο εμείς όσο και όσοι μας ακούν.
Ο δίσκος, επηρεασμένος από ποικίλα ακούσματα, κουβαλά ένταση και έντονη προσωπικότητα. Δεν περιορίζεται όμως μόνο στον ήχο — πίσω του υπάρχει και μια ολόκληρη ιστορία, ένα concept που του δίνει συνοχή. Θέλουμε, λοιπόν, να μας βάλετε στο μυαλό του “Lorekeeper”: ποια αφήγηση ξετυλίγεται μέσα στα κομμάτια; Τι εκπλήξεις, πρόσωπα ή κόσμους μάς περιμένουν πίσω από τους στίχους;
Η ιδέα των concept δίσκων μάς επηρεάζει βαθιά. Συνήθως χτίζει έναν ολόκληρο κόσμο, ένα lore, που οδηγεί τον ακροατή σε ένα ταξίδι πιο βαθύ από το συνηθισμένο. Από τους Queensrÿche μέχρι τους Blind Guardian, κάθε μπάντα διαχειρίζεται το concept με τον δικό της τρόπο. Στη δική μας περίπτωση, δεν θελήσαμε το πρώτο άλμπουμ να ακολουθήσει αυτή τη δομή. Θέλαμε όμως να δείξουμε ξεκάθαρα τις προθέσεις μας. Έτσι, δημιουργήσαμε μια κεντρική φιγούρα. Ο ρόλος της είναι να φυλάει τις ιστορίες και να τις παρουσιάζει όπως τους αξίζει.
Μας αρέσουν τα επικολυρικά στοιχεία. Εξίσου, μας ενδιαφέρει να μιλάμε για πραγματικούς ή φανταστικούς κόσμους, κοινωνικά ζητήματα, αλληγορίες, μύθους και σύγχρονα “τέρατα”. Ο “Prometheus” είναι το πρόσωπο που εκφράζει την επανάσταση με τρόπο μοναδικό. Στο “Tides of Time” μπαίνουμε σε μια εσωτερική αναζήτηση για τη ζωή και τον θάνατο. Ο Αχιλλέας (the eagle) και ο Έκτορας (the lion) είναι δύο μορφές από τον Όμηρο. Φέρνουν μαζί τους έννοιες όπως οι αξίες, τα ιδανικά και η υπεροψία. Αυτή τη φορά, ο Έκτορας παίρνει ρόλο πρωταγωνιστή και όχι δεύτερο πλάνο. Ο “Wanderer” είναι ένας μυστηριώδης ranger που ίσως ξαναεμφανιστεί στο μέλλον. Στο “Unholy Land”, σχολιάζουμε την ματαιότητα των Σταυροφοριών και γενικότερα των “ιερών πολέμων” που βασανίζουν την περιοχή μας. Το άλμπουμ κλείνει με ένα σκοτεινό και πιο δραματικό τραγούδι. Πρόκειται για το “Château du deuil”, μια επίκληση στο φανταστικό, με επίκεντρο μια απομονωμένη μορφή — άνθρωπο ή τέρας.
Η συνεργασία σας με τον Γιώργο Εμμανουήλ στον δίσκο "The Lorekeeper" φαίνεται να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου και της αισθητικής του άλμπουμ. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Ποια ήταν η συμβολή του στην παραγωγική διαδικασία και πώς επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα; Μοιραστείτε μαζί μας στιγμές από τη διαδικασία δημιουργίας του δίσκου, από τις πρώτες ιδέες μέχρι την ολοκλήρωση της παραγωγής.
Ο Γιώργος είναι εξαιρετικός επαγγελματίας, καλός φίλος και ουσιαστικός καθοδηγητής. Αυτές οι λέξεις δεν είναι τυχαίες. Και οι τρεις πλευρές του έπαιξαν ρόλο σε όλη τη συνεργασία μας. Από την αρχή, θέλαμε να φτιάξουμε κάτι που να ξεχωρίσει για κάποιους ανθρώπους. Μέσα στον θόρυβο της καθημερινής πληροφορίας, επιδιώξαμε να δώσουμε κάτι με νόημα. Πιστεύουμε πως το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι μόνο δουλειά της μπάντας. Είναι και θέμα παραγωγής.
Ο Γιώργος ασχολήθηκε βαθιά με τα τραγούδια. Μπήκε στο πνεύμα μας και υλοποίησε ιδέες που είτε δεν μπορούσαμε να εκφράσουμε είτε δεν είχαμε σκεφτεί καθαρά. Η σχέση μας δεν περιορίστηκε μόνο στο στούντιο. Περάσαμε χρόνο μαζί και εκτός ηχογραφήσεων, με μπύρες και ουίσκι. Αυτό έδεσε τη διαδικασία και την έκανε πιο ανθρώπινη. Το “Lorekeeper” πέρασε και από αυτό το παρεΐστικο φίλτρο, χωρίς να χαθεί η σοβαρότητα της δουλειάς. Ο Γιώργος, με την εμπειρία του, μας καθοδήγησε στις πρόβες, στις ζωντανές εμφανίσεις και φυσικά στις ηχογραφήσεις. Αν έπρεπε να σταθούμε σε κάτι ουσιαστικό, είναι το εξής: δεν άλλαξε τίποτα στη σύνθεση των κομματιών. Όμως κάθε τραγούδι απέδωσε στο 100% του. Και αυτό το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στον Γιώργο.
Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του “The Lorekeeper”, υπήρξαν στιγμές που νιώσατε να σας βαραίνει η διαδικασία; Περίοδοι αμφιβολίας, πίεσης ή κούρασης; Κι αν ναι, πώς σταθήκατε ο ένας στον άλλον και καταφέρατε να φτάσετε ως το τέλος;
Στη συνέχεια, ξεκίνησε η περίοδος της ηχογράφησης και φτάσαμε να βλέπουμε το τελικό αποτέλεσμα. Όλα αυτά έγιναν μέσα σε δύο χρόνια, από μια μπάντα καινούργια στη σκηνή, με βάση την αμοιβαία συνεννόηση μεταξύ μας. Η περίοδος αυτή είχε πίεση και ένταση, αλλά ο ένας στήριξε τον άλλον. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Η μουσική μας δημιουργείται στον ελεύθερο χρόνο μας. Χρειάζεται πίστη, αλλά εξίσου χρειάζεται και χαρά. Είμαστε ευγνώμονες που λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο μεταξύ μας. Και ακόμη περισσότερο, χαιρόμαστε που η προσπάθεια μας άξιζε τελικά.
Αν έπρεπε να ξεχωρίσετε ένα κομμάτι από το “The Lorekeeper” ως το πιο αντιπροσωπευτικό για την ταυτότητά σας, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί; Έχει για εσάς κάποιο ιδιαίτερο βάρος ή συναισθηματική σημασία;
Xμ, δύσκολη ερώτηση. Σίγουρα δεν μπορούμε να διαλέξουμε ένα μόνο κομμάτι. Αυτό που ακούτε είναι κομμάτι της ίδιας μας της ύπαρξης. Δεν θέλουμε να σταθούμε μόνο στις επιρροές μας. Πιστεύουμε πως αυτό που μας χαρακτηρίζει είναι το συνολικό ύφος. Θέλουμε ο κόσμος να μείνει σε αυτό που προσπαθούμε να χτίσουμε. Στον τρόπο που συνθέτουμε τις φωνές και τα όργανα, και στον λυρισμό που ενώνεται με το επικό heavy metal στοιχείο. Η συναισθηματική βαρύτητα του “Lorekeeper” προκύπτει μέσα από όσα μεταδίδει κάθε κομμάτι. Αισιοδοξία, λύτρωση, περηφάνια, περιέργεια, θλίψη και φόβος. Όλα υπάρχουν εκεί.
Σε αρκετά κομμάτια σας υπάρχουν anthem-ικά περάσματα που λειτουργούν εξαιρετικά στα live και ενισχύουν τη σύνδεση με το κοινό. Ήταν κάτι που σχεδιάστηκε από την αρχή ή προέκυψε αυθόρμητα κατά τη διάρκεια της σύνθεσης;
Όντως, αυτό βοηθάει πολύ! Όσον αφορά το intro και το outro, υπήρχαν από την αρχή μέσα στη σύνθεση. Τα υπόλοιπα σημεία όμως χρειάστηκαν τη συμβολή του Γιώργου (Εμμανουήλ). Κάποια τα είχαμε ήδη στο μυαλό μας, αλλά δεν μπορούσαμε να τα αποδώσουμε σωστά. Άλλα προέκυψαν καθαρά από τη δική του δημιουργική παρέμβαση.
Παίζετε epic heavy metal, οπότε δεν γίνεται να μην σας ρωτήσουμε και τα... θεμελιώδη. Αν οι Stygian Path ήταν χαρακτήρας σε Dungeons & Dragons, τι class, race και alignment θα είχε; Και, για να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα, ποιος χαρακτήρας από τον κόσμο του Lord of the Rings θα ταίριαζε καλύτερα στο προφίλ σας;
Χαχα, υπέροχη ερώτηση! Για να δούμε. Αν αναλύαμε τους πέντε της μπάντας, σίγουρα θα βρίσκαμε έναν wizard, έναν druid, έναν barbarian και φυσικά έναν fighter. Δεν λείπει και ο bard, όπως καταλαβαίνεις. Η “συντροφιά” μας αποτελείται από ανθρώπους, ξωτικά και νάνους — αλλιώς, τι κάναμε τόσες ώρες στο LOTR; Όσο για το alignment, κινούμαστε κυρίως στο chaotic, με κάποιες πινελιές lawful. Δύσκολος συνδυασμός, αλλά μας ταιριάζει. Αν έπρεπε να τα συνοψίσουμε όλα αυτά… μάλλον είμαστε halfling rogue και κατά πάσα πιθανότητα ο Pippin!
Μετά την κυκλοφορία του "The Lorekeeper", ποια είναι τα επόμενα βήματα για τους Stygian Path; Υπάρχουν πλάνα για περιοδείες, συμμετοχές σε φεστιβάλ ή ακόμη και νέο υλικό στον ορίζοντα;
Ο “Lorekeeper” είναι ακόμη φρέσκος, οπότε στόχος μας είναι να γνωρίσουμε καλύτερα τον κόσμο και να παίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα live. Η εμφάνισή μας στο Κύτταρο, μαζί με DOMINE, Dragonskull και Idmon’s Aegis, ήταν μια πολύ καλή αρχή. Παράλληλα, η συμμετοχή μας τον Σεπτέμβρη στο Into Battle Fest, δίπλα σε Warlord, Spitfire, Century και άλλους, είναι επίσης πολύ σημαντική για εμάς. Ετοιμάζονται και άλλες εμφανίσεις, τις οποίες όμως δεν μπορούμε να ανακοινώσουμε ακόμη, δυστυχώς. Όσον αφορά το νέο υλικό, σκοπεύουμε να ξεκινήσουμε μέσα στο 2025 να δουλεύουμε καινούριες ιδέες. Πιστεύουμε όμως στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, γι’ αυτό και θα χρειαστούμε χρόνο για να δημιουργήσουμε κάτι που να στέκεται δίπλα στο “Lorekeeper”.
Η τελευταία λέξη ανήκει σε εσάς. Κλείστε αυτή τη συζήτηση όπως εσείς θέλετε — με ένα μήνυμα προς το κοινό, μια σκέψη για τον δίσκο ή μια υπόσχεση για το μέλλον.
Ξέρετε, όλο αυτό που έχουμε καταφέρει μάς πήρε πολλά χρόνια. Περάσαμε από το χαζοπαίξιμο σε υπόγεια, με διασκευές, στις οργανωμένες πρόβες και τελικά στον πρώτο μας δίσκο. Στον δικό μας δίσκο! Είμαστε χαρούμενοι και γεμάτοι όρεξη για όσα έρχονται. Έχουμε αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για το μέλλον. Ταυτόχρονα, είμαστε αποφασισμένοι να το διαμορφώσουμε ενεργά, με τον δικό μας τρόπο.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους μας ανέχονται εδώ και μια δεκαετία. Είναι αυτοί που μας στηρίζουν και έρχονται μαζί μας στα live σε όλη την Ελλάδα. Ευχαριστούμε επίσης τον κόσμο που μας γνώρισε μέσω του Lorekeeper και μας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Και, φυσικά, ευχαριστούμε τους καινούργιους συνοδοιπόρους και υποστηρικτές. Ανήκουν πια σε αυτή τη νέα οικογένεια – τη metal κοινότητα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες: Στον ηχολήπτη και στουντιάρχη μας, Γιώργο Παπαγεωργίου (Dark Sun Studio), στον παραγωγό μας, Γιώργο Εμμανουήλ (Pentagram Studio) και στον Γρηγόρη Βαρσαμή, για την πολύτιμη συνεργασία του στην Eat Metal.
Ραντεβού στα live που έρχονται!