Αχέρων Music Sessions: Tuber, Acid Mammoth, Hypnotic Nausea, Automaton 14/10/2023 @Arch Club Live Stage | Live Report
Λέω να μπω κατευθείαν στο θέμα, χωρίς φανφάρες και μακροσκελείς προλόγους. Η ιδέα της TMR Entertainment να ξεκινήσει τα Αχέρων Music Sessions εγκαινιάστηκε με τον καταλληλότερο τρόπο το Σαββάτο στο ARCH. Είχα να δω Tuber πάρα πολλά χρόνια και ήταν αυτό που χρειαζόμουν. Γενικά θα προσπαθήσω πάρα πολύ το report να μη μετατραπεί σε εγκώμιο για τους Σερραίους. Εγώ προειδοποίησα και αμαρτία ουκ έχω.
Anyway, επιστρέφω στο δια ταύτα. Η επιλογή των σχημάτων που πλαισίωσαν τους Tuber ήταν φανταστικά οn point. Το πρόγραμμα γεμάτο με τέσσερις πολύ δυνατές εγχώριες μπάντες και με ένα εξίσου δυνατό κοινό. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι, ευτυχώς, η εγχώρια stoner/doom/instrumental/post/desert/younameit φάση ακόμα καλά κρατεί. Αν και το κοινό ήταν λιγότερο από ότι περίμενα, η γενικότερη ατμόσφαιρα ήταν πολύ διαφορετική από ότι έχουμε συνηθίσει στα τελευταία live.
Τι εννοώ με αυτό; Ότι παραδόξως, δεν υπήρχε “βαβούρα” και κους-κους σε ΚΑΜΙΑ μπάντα. Τα κινητά που τραβούσαν βίντεο και φωτογραφίες ήταν απειροελάχιστα. Με άλλα λόγια, ο κόσμος ήταν απόλυτα ΕΚΕΙ. Απόλυτα παρών, σε ό,τι συνέβαινε. Χωρίς αντιπερισπασμούς, χωρίς να αποσυντονίζεται, χωρίς να βλέπει το live μέσα από μια οθόνη. Δεν το πίστευα!
Automaton
Ήθελα να δω ολόκληρο το σετ των Automaton απεγνωσμένα αλλά ούσα γνωστή γκαντέμω είδα μόνο το μισό. Λίγο το ότι χάθηκα στα γα**στένα στο Γκάζι. Λίγο το ότι άλλαξε η σειρά του line-up σε σχέση με την αφίσα, δε θέλει και πολύ να γίνει το κακό. Ναι, ξέρω, δεν ήταν τόσο χωμένο το μαγαζί, ναι, ξέρω ότι το Arch είναι η παλιά Αρχιτεκτονική. Εγώ κάπως τα κατάφερα πάλι όμως.
Μόλις μπήκα κατάλαβα και ιδίοις όμμασι, έστω και σε αυτό το σύντομο διάστημα, ότι αυτή η μπάντα είναι προορισμένη για μεγάλα πράγματα. Το Arch μπορεί να μην ήταν ακόμα φουλ γεμάτο, αλλά οι παρευρισκόμενοι ήταν αρκετοί. Πολύ περισσότεροι από άλλα live. To doom/sludge/post/black metal των Automaton είχε κατακλύσει το χώρο και η μπάντα ήταν στα όπλα. Τι να λέμε τώρα, τα λόγια είναι περιττά.
Όσοι γουστάρουν αυτό το είδος, δε γίνεται να μην ξέρουν και να μην ακούν Automaton. Είναι ίσως απ’τις πλέον αντιπροσωπευτικές ελληνικές μπάντες στον σκληρό ήχο. Όχι μόνο από άποψη συνθέσεων, αλλά και live performance. Απίστευτο δέσιμο πάνω στη σκηνή. Τρομερή άνεση, άρτιες εκτελέσεις. Σαν να παίζουν στο σαλόνι τους! Αν στο “Talos Awakens” ήταν εκεί ο Ψαραντώνης, το κομμάτι θα ήταν ολόιδιο με το δίσκο. Ευτυχώς, την πρόλαβα την κομματάρα! Σε γενικές γραμμές μόνο διθυράμβους μπορώ να γράψω για τους Automaton. Και με το νέο δίσκο να πλησιάζει, έχω ένα προαίσθημα ότι θα τους ξαναδώ πολύ σύντομα. Αυτή τη φορά ολοκληρωμένους, όπως τους αξίζει!
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Automaton: Lykourgos Tzardis (Τύμπανα), Nicolas Kelaidis (Κιθάρα), George Stavrakakis (Κιθάρα), Takis Sam (Μπάσο)
1. (Untitled)
2. The Giant of Steel
3. Automaton Marching
4. Ο Τάλως ξυπνά
5. (Untitled)
Hypnotic Nausea
Ομολογώ πως τους Hypnotic Nausea δεν τους ήξερα, αλλά τελικά αποδείχτηκαν μια ευχάριστη έκπληξη. Ο psychedelic/progressive/post χαρακτήρας τους όμως ήταν γνωστός από ότι φάνηκε στους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, αφού το μαγαζί είχε μαζέψει πολύ περισσότερο κόσμο. Ατμοσφαιρικές συνθέσεις σε συνδυασμό με heavy rock νότες και το Arch έχει ζεσταθεί για τα καλά. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Η τριάδα ήταν εμφανώς στα ντουζένια της, με το κοινό από κάτω να ανταποκρίνεται στην όρεξη που είχαν τα παιδιά επί σκηνής.
Με πολύ καλή σκηνική παρουσία, και διάθεση, οι Hypnotic Nausea φαίνεται ότι το χάρηκαν και οι ίδιοι που βρίσκονταν στη σκηνή του Arch. Το προβαρισμένο setlist, εκτός από παλιότερα κομμάτια, εμπεριείχε και μια μικρή γεύση από την επόμενη κυκλοφορία τους. Ψυχεδέλεια με heavy ρυθμούς, instrumental κομμάτια αλλά και φωνητικά, έδωσαν στο κοινό των Hypnotic Nausea μια αξιομνημόνευτη συναυλία. Αν και η καινούρια τους σύνθεση δε φαίνεται να διαφέρει πολύ από τις προγενέστερες. Σίγουρα αναμένουμε να δούμε το τελικό αποτέλεσμα!
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Revival Experience
Underground Resistance
Damaged Satellites
The Age of Nothing
Dogma
The Death of All Religions
Fragments of Freedom
Acid Mammoth
Αcid Mammoth για τη συνέχεια και η Black Sabbath επιρροή είναι συνυφασμένη με τo doom της μπάντας. Ένα συγκρότημα με τρομερά θερμό κοινό, ενέργεια και vibe που σε συνεπαίρνει. Οι Acid Mammoth δε χρειάζονται συστάσεις, είναι γνωστοί για το ποιόν τους.
Με την εμφάνιση τους μπήκαμε στο χρονοντούλαπο και μας πήγαν στις απαρχές του παλιού, ορθόδοξου, πασοκικού stoner/doom. Αυτό το stoner/doom που δεν έχει εξαλειφθεί ακόμα, ευτυχώς, και ελπίζουμε να μην εκπέσει ποτέ.
Με την πρώτη νότα, κοινό και μουσικοί μπήκαν στο κλίμα με άφθονο headbanging. Το πάθος για αυτό που κάνουν, για τη σκηνή και τη μουσική που δημιουργούν ήταν εμφανές από την αρχή. Βαριά, ασήκωτα riff σε χαμηλές συχνότητες και ο μπαμπάς Iommi θα ήταν πολύ περήφανος αν τους γνώριζε και τους έβλεπε ζωντανά! Γνήσιοι συνεχιστές του είδους, μας παρουσίασαν ένα δείγμα από την επερχόμενη κυκλοφορία τους και μας άφησαν σε cliffhanger. Με μπαλόνια, κομφετί και δώρα έκλεισαν την πολυπόθητη από το κοινό εμφάνιση τους και έδωσαν τη σκυτάλη στους Tuber.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Automaton: Chris Babalis Jr. (Φωνή, κιθάρα), Chris Babalis Sr.(Κιθάρα), Dimosthenis Varikos (Μπάσο), Marios Louvaris (Τύμπανα)
Tree of Woe
(Fuzz)..
Tusks of Doom
Them!
Jack The Riffer
Acid Mammoth: Acid Mammoth (OW) | Bandcamp | Facebook | Instagram
Tuber
Εδώ δε θα είμαι αντικειμενική. Οι Tuber για ‘μένα είναι απ΄τις καλύτερες μπάντες στον πλανήτη. Και σίγουρα είναι η μοναδική ελληνική μπάντα που έχω λιώσει τόσο πολύ. Αν είχα δίσκους ή κασέτες σίγουρα θα είχαν εξαϋλωθεί από τις πολλές επαναλήψεις και θα έπρεπε να τα ξαναγοράσω από την αρχή. Εδώ ευγνωμονώ λίγο τον ψηφιακό ήχο, αλλά και πάλι, δε θα το μετάνιωνα καν.
Με το που άκουσα την εισαγωγή από το “Out Of The Blue”, ανατρίχιασα, ήταν αψεγάδιαστο! Δεν ξέρω που να το αποδώσω αυτό, αλλά έβγαλα 2-3 βίντεο κατά τη διάρκεια του σετ τους. Και ειλικρινά ήταν σαν να τους ακούω κατευθείαν απ΄το δίσκο. Κανένα μπούκωμα, κανένα λάθος, οι ψηλές νότες πεντακάθαρες και αέρινες ενώ οι χαμηλές στιβαρές σαν τσιμέντο. Σοκ και αποκάλυψη.
Σαφώς είχα πάει για όλες τις μπάντες, αλλά η αμαρτία μου είναι ότι περίμενα τους Tuber σαν μπέμπα στην παιδική χαρά. Εξαιρετικό σετλιστ με “Out of the Blue”, “Cat Class”, “Moon Rabbit”, “Lap Dance”, “Sex and Depression”, “Firebird” και “Desert Overcrowded”. Ειδικά στα δύο αγαπημένα μου “Moon Rabbit” και “Sex and Depression”, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι είναι τόσο καλοί. Εκτός αυτών, με αφορμή το νέο τους δίσκο, έπαιξαν και ένα καινούριο κομμάτι και περιμένω να βγει η νέα κυκλοφορία πώς και πώς!
Αν και ξεκίνησαν λίγο αργά, και διέκοψαν κάπως απότομα την εμφάνιση τους λόγω τεχνικών προβλημάτων, ήμουν παρά πολύ έτοιμη να ακούσω το σετ ξανά απ΄ την αρχή. Παρά τις αντιξοότητες, υποσχέθηκαν ότι θα ξανάρθουν στην Αθήνα, σύντομα. Ευτυχώς, γιατί δε γίνεται να λείψουν πάλι απ’ τα Αθηναϊκά stages τόσο πολύ. Οι Tuber είναι μαστούρα, αγάπη και ναρκωτικό!