Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία των Nightstalker με τους Naxatras στην Τεχνόπολη στις 15 Σεπτεμβρίου, αποφασίσαμε να κάνουμε μια εσωτερική ψηφοφορία στο DEPART για τα αγαπημένα μας τραγούδια των Nightstalker. Η διαδικασία ήταν γεμάτη νοσταλγία, συζητήσεις και πολύ… headbanging! Το αποτέλεσμα; Μια λίστα με τα κομμάτια που μας κάνουν να χτυπιόμαστε και να χαμογελάμε κάθε φορά που τα ακούμε.
Superfreak
Superfreak (2009)
Τελευταίο και «καταϊδρωμένο» στη λίστα έρχεται το “Superfreak“. Ένα κομμάτι των Nightstalker, το οποίο εκ πρώτης όψεως μοιάζει με “μαύρο πρόβατο” ολόκληρης της δισκογραφίας τους, θα τολμούσα να πω. Θα με ρωτήσεις: «Και ποιο τραγούδι τους δεν παραπέμπει, όσον αφορά το ύφος και τα νοήματά του, σε outsider;». Εύστοχη απορία! Όμως, το συγκεκριμένο είναι κάπως πιο περιθωριοποιημένο στο δικό μου μυαλό.
Για παράδειγμα, παρόλο που ολόκληρος ο δίσκος του 2008 έχει το ίδιο όνομα (Superfreak), την προσοχή κλέβει το εξίσου βαρύγδουπο μουσικά και στιχουργικά “Baby, God is Dead”. Ωστόσο, εκ δεύτερης όψεως, το κομμάτι “κάνει θόρυβο” υποσυνείδητα και έμμεσα. Οι μπασογραμμές επιφέρουν ισορροπία, ενώ τα διττά και βαθιά μηνύματα που ξεπηδούν από τους στίχους είναι ένας καλός τρόπος για να κολλήσει κανείς. Παρακινούν, παραπλανούν, μπερδεύουν και ταυτόχρονα ξεκαθαρίζουν. Αντιφατικό, θα έλεγε κανείς.
What Your Name Is
Side FX (1994)
Ας ταξιδέψουμε περίπου τριάντα χρόνια πίσω, στην εποχή του “Side FX”. Οι Nightstalker τότε ήταν αρκετά διαφορετικοί, με πιο σκληρό και ακατέργαστο ήχο, αν και η rock & roll διάθεσή τους παραμένει αναλλοίωτη. Το “What Your Name Is” ξεχωρίζει για την ενέργεια και την άγρια διάθεσή του, χωρίς να εντάσσεται σε κάποια συγκεκριμένη μουσική ταμπέλα. Δεν είναι ακριβώς stoner ούτε heavy rock, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Το κομμάτι αναδεικνύει την ουσία των Nightstalker με την αμεσότητα και την απλότητά του. Έξυπνο riffing, Lemmy-κή ερμηνεία από τον Άρτζι και το παλλόμενο groove από το μπάσο του Λάγιου.
Use
Use (1996)
Την εποχή που το να είσαι ροκάς ήταν κάπως κατακριτέο, οι Nightstalker κυκλοφόρησαν έναν δίσκο που σήμερα θεωρείται διαμαντάκι. Το 1996, το “Use” εμφανίζεται στην ελληνική σκηνή, χωρίς να ξέρει ότι θα γίνει η “πατρική” φιγούρα πολλών άλμπουμ που θα ακολουθήσουν. Tο ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, που βρίσκεται στη δεύτερη θέση του tracklist, παρουσιάζει έναν νέο ήχο, που συνδυάζει την αλητεία της εποχής με την ακατέργαστη αγριάδα της grunge που κυριαρχεί στα charts του άλλου ημισφαιρίου.
Το τραγούδι σχολιάζει την χρήση ουσιών από τους νέους, και είναι όπως ακριβώς το περιμένει ο ακροατής: σκληρό, ακατέργαστο και ωμό, στέλνοντας το μήνυμα απευθείας στα αυτιά του. Οι στίχοι, απλοί και περιγραφικοί, παρουσιάζουν την αίσθηση δύναμης και ελευθερίας που δίνουν οι ουσίες στον χρήστη. Το highlight, όμως, είναι ο συνολικός τόνος του κομματιού και οι κιθάρες, που σε “εθίζουν” στο να το ακούς ξανά και ξανά, κάνοντας το “Use” μια ουσία σαν αυτές που περιγράφει.
Line
Just a Burn (2004)
Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ με το “Line”. Λατρεύω το “Just a Burn” λόγω του “Line” ή το αντίστροφο; Μικρή σημασία έχει. Πιθανώς είμαι ο τυχερός, καθώς καλούμαι να γράψω για το αγαπημένο μου Nightstalker κομμάτι. Μπορεί να μην είναι τόσο ιδιαίτερο για Stalker, όμως, μόλις ακούσω την πρώτη του νότα, η διάθεσή μου φτιάχνει. Η ρυθμική του γκρούβα είναι ικανή να κινήσει κάθε μου κύτταρο. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να το ακούσει κάποιος και να μην αρχίσει να κουνιέται στον ρυθμό. Επίσης, πώς γίνεται να μην θελήσει μια μπίρα την ώρα που το ακούει;
Sad Side of the City
Great Hallucinations (2019)
Ως μια από τις ροκ “μπαλάντες” των Nightstalker, το “Sad Side of the City” εξυμνεί τον πόνο μετά από έναν έντονο χωρισμό. Οι στίχοι περιγράφουν έναν μεγάλο έρωτα, ο οποίος άφησε πίσω του αναμνήσεις. Γιατί όμως “Sad Side of the City”; Θεωρώ πως οι Αθηναίοι rockers ήθελαν να δείξουν τη ρομαντική πλευρά της γενέτειράς τους με έναν γλυκόπικρο τρόπο. Μουσικά, το κομμάτι συνδυάζει old-school rock στοιχεία με σύγχρονο heavy rock και μια grunge πινελιά, δένοντας νοηματικά και συναισθηματικά.
Dead Rock Commandos
Dead Rock Commandos (2012)
Η stoner φάση μου δεν κράτησε πολύ. Ωστόσο, κατά τη διάρκειά της, οι Nightstalker κυριάρχησαν και το πρώτο τραγούδι τους που άκουσα ήταν το “Dead Rock Commandos“. Αυτό το τραγούδι έχει μια περίεργη θέση στον εγκέφαλό μου. Είναι από αυτά που «σκάνε μύτη» ξαφνικά και τα σιγοτραγουδάς. Μπορεί να περπατάω ή να βρίσκομαι στο μετρό, και ξαφνικά να ψιθυρίζω “Dead Rock Commandos”. Ίσως επειδή είναι σήμα κατατεθέν των Nightstalker και από τα πιο πιασάρικα κομμάτια ελληνικής μπάντας των τελευταίων ετών. Χωρίς αμφιβολία.
Τα lyrics του είναι γεμάτα υπαρξιακή αγωνία και κριτική για την κοινωνία. Βομβαρδιστικό μπάσο, κιθάρα που “τσακίζει” και ο Άρτζι να δίνει πόνο στο μικρόφωνο. Όλοι τους ένας και ένας, σε ένα κομμάτι-σταθμό για το ελληνικό stoner. Το “Dead Rock Commandos” είναι αρκετά γνωστό ώστε να αποτελέσει “τυράκι” για νέους ακροατές που δεν έχουν ασχοληθεί με το stoner rock. Το ακούς, σε αρπάζει και ξεκινάς να ανακαλύπτεις τη δισκογραφία τους.
Children of the Sun
Dead Rock Commandos (2012)
Περισσότερα από δέκα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “Children of the Sun“, ενός από τα πιο εμβληματικά τραγούδια της ελληνικής stoner – και όχι μόνο – σκηνής. Κυκλοφόρησε το 2012 στο άλμπουμ “Dead Rock Commandos” και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένα από τα αγαπημένα κομμάτια των οπαδών. Με τον χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, τα δυναμικά φωνητικά και την εξαιρετική ενορχήστρωση, αποπνέει επαναστατική ενέργεια.
Οι στίχοι αντηχούν την ανάγκη για διαφυγή από τα κοινωνικά όρια, καλώντας μας να βρούμε τη δική μας πορεία. Η μουσική του είναι εθιστική, με τα riffs να πρωταγωνιστούν και τα drums να δίνουν το χαρακτηριστικό ύφος. Σε κάθε live των Stalker, το “Children of the Sun” είναι το κομμάτι που ενώνει τους πάντες. Ύμνος των Nightstalker ή ολόκληρης της εγχώριας σκηνής; Ωραία ερώτηση!
Just A Burn
Just A Burn (2004)
Το “Powertrip” του 1998 από τους Monster Magnet με οδήγησε στο “Welcome to Sky Valley” των Kyuss. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για τον 14χρονο μεταλλά εαυτό μου να ανακαλύψει το heavy rock-stoner rock/metal. Με τον καιρό άρχισα να εμπιστεύομαι ελληνικές μπάντες και οι Nightstalker ήταν από τις πρώτες που με κέρδισαν. Το τραγούδι “Just a Burn” με εισήγαγε στον κόσμο τους. Tο riff της εισαγωγής, οι πέντε-έξι «I don‘t give a fuck» στίχοι και το χαρακτηριστικό σόλο με συνδέουν με το τραγούδι. Το ψυχολογικό μου «δέσιμο» ήταν τόσο ισχυρό, που με βοήθησε να ξεπεράσω μια απογοήτευση της εποχής. Είναι αυτή η σύνδεση που δημιουργούν οι Nightstalker, και αυτό τους κάνει ξεχωριστούς. Ο δίσκος ήταν μεταβατικός για τους Nightstalker και ο τελευταίος με τον Αργύρη σε διπλό ρόλο. Είμαι fan για πάνω από είκοσι χρόνια και θα συνεχίσω να είμαι.
Baby God Is Dead
Superfreak (2009)
Το “Baby, God Is Dead” από το άλμπουμ “Superfreak” είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια των Nightstalker, με σκοτεινούς και προκλητικούς στίχους. Ο στίχος «Baby, God is dead, he had an overdose, he went straight to Hell» αιχμαλωτίζει το βαριά ψυχεδελικό και stoner rock ύφος της μπάντας. Με τον Άρτζι να θυμίζει σε στιγμές τον Dave Wyndorf και το μπάσο του Αντρέα να παραπέμπει στον Geezer Butler, το κομμάτι μοιάζει σαν έχει γραφτεί και παιχτεί από κάποια all-star stoner μπάντα. Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτό δεν έχει συμβεί;
This Is U
Use (1996)
Θα μπορούσε να θεωρηθεί μπαλάντα; Ναι, τουλάχιστον στιχουργικά. Θα μπορούσε να θεωρηθεί αγωνιστικό μανιφέστο; Ναι, και πάλι ναι. Το “This Is U” είναι ένα υβριδικό κομμάτι, όπου μπορείς να το ζήσεις διαφορετικά, ανάλογα με τη διάθεσή σου. Τα χαρακτηριστικά Nightstalker riffs, το πάθος και η ένταση είναι ο ιδανικός συνδυασμός. Το τραγούδι είναι δυναμικό και ακουστικό ταυτόχρονα, με την εξέλιξη της μελωδίας να φτάνει σε crescendo. Τα φωνητικά του Άρτζι και τα ξεσπάσματα των οργάνων σε κερδίζουν, ενώ οι παραλληλισμοί με άλλα κομμάτια της σκηνής είναι πολλοί. Ωστόσο, κανένα δεν στερεί τη μοναδική ταυτότητα του κομματιού. Το “This Is U” έχει μόνιμη θέση στα setlists και στη συνείδησή μας, ως ένα ελπιδοφόρο μήνυμα στις δύσκολες στιγμές, αλλά και ως έκφραση ανιδιοτελούς αγάπης προς τα άτομα που αγαπάμε.
