Το “Nyad” είναι το μυθοπλαστικό ντεμπούτο των καταξιωμένων και βραβευμένων με Όσκαρ ντοκιμαντεριστών Elizabeth Chai Vasarhelyi και Jimmy Chin. Η πλοκή του δραματοποιεί την αληθινή ιστορία της Diana Nyad (Annette Benning), η οποία σε ηλικία 61 ετών κατάφερε, με τη βοήθειά της καλύτερής της φίλης Bonnie (Jodie Foster) να εκπληρώσει το όνειρο της ζωής της. Να κολυμπήσει τα 110 μίλια ανοιχτού ωκεανού που χωρίζουν την Κούβα από τη Φλόριντα. Κανένας δεν πίστευε σε εκείνη. Mε αμέτρητες δυσκολίες κι ύστερα από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες, η Nyad κατόρθωσε να αποδείξει ότι η ηλικία και το φύλο δεν μπορούσαν να σταθούν αποτρεπτικοί παράγοντες.
Όπως καταλαβαίνουμε από την περιγραφή, το νέο φιλμ του Netflix είναι ακόμα μια ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Η αλήθεια είναι πως έχουμε δει περισσότερες τέτοιες ταινίες απ’ όσες αντέχουμε τα τελευταία χρόνια. Αυτό, αναποφεύκτα, οδηγεί σε κορεσμό. Ακόμα κι αν μια ταινία κάνει τα πάντα τυπικά σωστά, και πάλι ελλοχεύει ο κίνδυνος των κλισέ. Κάτι που δεν αποφεύγει ούτε η συγκεκριμένη δημιουργία.
Μπορεί το σενάριο να είναι σε γενικές γραμμές καλογραμμένο, η πλοκή να κλιμακώνεται σωστά, οι χαρακτήρες να κερδίζουν τη συμπάθεια του θεατή και η συγκίνηση να έρχεται αβίαστα στα τελευταία λεπτά, τίποτα από αυτά, όμως, δεν αρκεί για να μετατρέψει το έργο σε κάτι το αληθινά αξιομνημόνευτο.
Ο λόγος για αυτό είναι, με μια πρώτη ματιά, η ενοχλητική επιδερμικότητα της ταινίας. Ενώ “αγγίζει” πολλές θεματικές, από τη γυναικεία ενδυνάμωση και την κατάρριψη των στερεοτύπων μέχρι τη συμφιλίωση δύο κρατών μέσα από ένα ανθρώπινο επίτευγμα που γεφυρώνει το όποιο πολιτικοκοινωνικό χάσμα, το φιλμ δεν εμβαθύνει τελικά πουθενά, δεν εστιάζει κάπου συγκεκριμένα. Αντίθετα, προτιμά να “βροντοφωνάξει” πολλές φορές τα μηνύματά του, φροντίζοντας να τα καταλάβει και ο πιο αφηρημένος θεατής.
Έπειτα, η σκηνοθετική προσέγγιση των Vasarhelyi και Chin είναι εντελώς flat και ανέμπνευστη. Πέρα από τα καλογυαλισμένα, καλαίσθητα κάδρα που θυμίζουν περισσότερο διαφημιστικό σποτ παρά κινηματογράφο, η ταινία δεν έχει να προσφέρει κάτι ενδιαφέρον οπτικά.
Η εμπειρία των δύο σκηνοθετών στο σινεμά τεκμηρίωσης τους βοηθά στις στιγμές εκείνες όπου καλούνται να αναμείξουν, μέσω του μοντάζ, το σκηνοθετημένο υλικό με εικόνες από το πραγματικό ταξίδι της Diana Nyad. Εντούτοις οι σκηνές του ταξιδιού καθαυτές, ενώ δραματουργικά είναι οι πιο ενδιαφέρουσες της ταινίας, καταλήγουν εντελώς ανιαρές. Θα έλεγα και αδιάφορες εξαιτίας της τεμπέλικης, διεκπεραιωτικής σκηνοθεσίας.
Ευτυχώς, το φιλμ διαθέτει δύο μεγάλες κυρίες της σύγχρονης υποκριτικής, ώστε να σώσουν ως ένα βαθμό τα προσχήματα. Η Annette Benning μπορεί να παραμένει ακριβοθώρητη και να τη βλέπουμε μονάχα σε ρόλους που η ίδια επιλέγει προσεκτικά. Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι πάντα ερμηνείες που δεν μπορείς να προσπεράσεις.
Στο “Nyad” για άλλη μια φορά η ηθοποιός δίνει τον καλύτερό της εαυτό. Μετατρέπει τον χαρακτήρα της όχι απλά σε μια δυναμική ηρωίδα, αλλά σε μια γυναίκα με την οποία μπορείς να ταυτιστείς. Ακόμα κι αν απέχει από το να χαρακτηριστεί “τέλεια”. Εξίσου σημαντική κρίνεται κι η συνεισφορά της Jodie Foster, η οποία υποδύεται την κολλητή φίλη και προπονήτρια της ηρωίδας.
Η Foster προσθέτει δυναμισμό και μια υφέρπουσα ερωτική έλξη στο χαρακτήρα που ενσαρκώνει. Τέλος, αξίζει μια αναφορά στον για άλλη μια φορά απολαυστικό Rhys Ifans. Ο Ifans πλέον αποτελεί κι επίσημα έναν εγγυημένα αξιόπιστο ηθοποιό χαρακτήρων.
Πέρα από το σωστό casting, όμως, η ταινία δεν έχει να επιδείξει άλλες αξιοπρόσεκτες αρετές. Τεχνικά είναι μια ευπρεπέστατη, πλην όμως καθόλου τολμηρή, παραγωγή ενδεικτική της αισθητικής του Netflix. Δεν μπορείς να της προσάψεις τίποτα σε επίπεδο μοντάζ, ηχοληψίας, μουσικής, σχεδιασμού παραγωγής ή εφέ, πέραν του ότι δεν έχουν τίποτα το ξεχωριστό σε σχέση με δεκάδες άλλες feelgood ταινίες βασισμένες σε αληθινή ιστορία που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: Nyad
Duration: 121′
Year: 2023
Genre: Biography, Drama, Sport
Director: Jimmy Chin, Elizabeth Chai Vasarhelyi
Starring: Annette Bening, Jodie Foster, Anne Marie Kempf
Nyad
Μια τυπική, απολύτως συμβατική βιογραφική ταινία με δύο πολύ καλές πρωταγωνίστριες, που βλέπεται ίσως ευχάριστα, αλλά ξεχνιέται εύκολα. Ίσως τελικά η μυθοπλασία να μην ταιριάζει και τόσο στους σκηνοθέτες μερικών από τα πιο ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ των τελευταίων ετών.