Υπάρχουν σκηνοθέτες που καινοτόμησαν. Σκηνοθέτες που άλλαξαν τον ρου του κινηματογράφου. Σκηνοθέτες που έφτιαξαν τα αριστουργήματα που όρισαν την τέχνη διαχρονικά. Και πάνω απ’ όλους αυτούς, μόνος στο θρόνο της κορυφής, υπάρχει ο Godfrey Ho, σκηνοθέτης του Ninja Terminator. Έστω κατά το ήμισυ.
Ένας σκηνοθέτης που ναι μεν ξεκίνησε την καριέρα του στα θρυλικότερα στούντιο της Ασίας, αυτά των αδερφών Shaw, αλλά δε χτίστηκε εκεί το μεγαλείο του. Αντιθέτως, οι άνθρωποι απλά δεν καταλάβαιναν από Τέχνη και τον έδιωξαν από την αγκαλιά τους. Όμως η Θεία Τίσις θα ερχόταν όταν ο Ho θα έβρισκε μια αποθήκη με εγκαταλελειμμένες ταινίες στο στούντιο και θα τις οικειοποιούνταν. Με ποιόν τρόπο, όμως, θα το έκανε αυτό; Προσθέτοντας το συστατικό που κάνει κάθε ταινία αυτομάτως αριστούργημα: ΝΙΝΤΖΑ.
Έτσι ο Μέγας Godfrey σταδιακά αρχίζει και στήνει τη μεγάλη αυτοκρατορία. Παράγει φασόν ταινίες που, ενώ εν τη γενέσή τους είχαν άλλο premise, εκείνος θα γυρίσει μερικές σκηνές με ΝΙΝΤΖΑ και θα τις κοτσάρει ενδιάμεσα. Αποτέλεσμα; Οι πιο σουρεάλ, μεταμοντέρνες ταινίες που έχουν υπάρξει στην ιστορία του σελιλόιντ. Γκοντάρ και κουραφέξαλα, εδώ είναι όλη η ουσία.
Και κυρίως, η ταινία έχει τόσους ΝΙΝΤΖΑ. Ναι θα το γράφω μόνο με κεφαλαία, όχι δε θα αναλύσω το γιατί.
Επειδή, μάλιστα, δεν έχει και τη μέγιστη δυνατή υποδομή, αυτές οι ταινίες δε θα ‘ναι και τίποτα υπερπαραγωγές. Δεν έχει το μενού δηλαδή τίποτα περίτεχνα στημένα σκηνικά όπως στο “Five Deadly Venoms” και το “The 36th Chamber of Shaolin“. Και τι να τα κάνουμε άλλωστε όταν εδώ μιλάει το αγνό, ανόθευτο ταλέντο; Αυτό μπορεί να εκπροσωπηθεί κάλλιστα και με γκοφρέ στολές με μπαντάνες που έχουν γραμμένες ΝΙΝΤΖΑ επάνω τους. Όπως και γίνεται.
Μιλώντας για το Ninja Terminator εν προκειμένω, πρόκειται για την ιδανική γνωριμία με τον κόσμο του Τεράστιου Auteur. Όχι απαραίτητα την καλύτερη (γιατί ας μη γελιόμαστε, όλες του είναι οι καλύτερες) αλλά την ιδανική. Γιατί έχει τόσο αγνό what-the-hell, τόσο μικρό μπάτζετ, τόση ανόθευτη ατεχνίλα και τόσο “δε βγάζει τίποτα νόημα” που μετά όλα τα υπόλοιπα φαίνονται εύκολα. Και κυρίως, τόσους ΝΙΝΤΖΑ. Ναι θα το γράφω μόνο με κεφαλαία, όχι δε θα αναλύσω το γιατί. Όταν τα κάνει αυτά ο Λυντς είναι καλά και όταν τα κάνω εγώ είμαι κανάς τυχαίος; Άει πάγαινε.
Η υπόθεσή του απλή. Σχετικά τουλάχιστον. Οι φατρίες των ΝΙΝΤΖΑ αντιμάχονται για την κατάκτηση και ένωση ενός μαγικού αντικειμένου. Ένα χρυσό αγαλματίδιο το οποίο μπορεί να χαρίσει αχίλλεια αθανασία στον πολεμιστή που θα το κραδαίνει. Καθώς όμως τα περιθώρια στενεύουν, ο Ninja Master Gordon πρέπει να βιαστεί. Και αυτός αλλά και ο βοηθός του, ο Jaguar Wong. Γιατί οι αντίπαλοι δε χαρίζουν κάστανα.
Με δικά του πλάνα να παρεμβάλλονται στο κορεάτικο “The Uninvited Guest Of The Star Ferry“, o Ho χτίζει μια ελεγεία πάνω στην αιώνια αναζήτηση της υπεροχής. Διερευνάται πάνω στη φύση του έρωτα και δίνει τρυφερές απομακρύνσεις εσωρούχων με το δάχτυλο του ποδιού. Θίγει τα αιώνια ζητήματα της αναζήτησης ταυτότητας και του φενακισμού μέσω μιας ξανθιάς περούκας. Αναρωτιέται για τα όρια της προστασίας μέσω της αγάπης και της ρίψης shuriken σε καβούρια. Τέμνει τους επικοινωνιακούς κώδικες και τη σύγχρονη έλλειψη επικοινωνίας μέσω ενός τηλεφώνου Γκάρφιλντ. Και ενδιάμεσα, ΝΙΝΤΖΑ. Πολλοί. Πάρα πολλοί. Γιατί έτσι πρέπει.
“Θα παίξεις σε δύο ταινίες” μπορεί και να σημαίνει “θα τραβήξουμε υλικό για δύο αλλά θα τις χρησιμοποιήσουμε σε 12 και να ‘σαι οκ με αυτό
Και εν τέλει, με τον Richard Harrison στον πρωταγωνιστικό ρόλο διδάσκει βασικά πράγματα που πολλοί θέλησαν να ακουμπήσουν, κανείς όμως δεν τόλμησε. Την ανάγκη ενός παχουλού μύστακα να δηλώνει κύρος. Το eyeliner ως απαραίτητο συστατικό νιντζικής κάλυψης. Και ότι ο σωστός ΝΙΝΤΖΑ φοράει στολή παραλλαγής. Όπως επίσης και όταν του λένε “θα παίξεις σε δύο ταινίες” μπορεί και να σημαίνει “θα τραβήξουμε υλικό για δύο αλλά θα τις χρησιμοποιήσουμε σε 12 και να ‘σαι οκ με αυτό“. Και επίσης πως τα Καρπούζια είναι μια γενοκτονία που κανείς δε συζητά ενώ θα ‘πρεπε.
Δεν καταλάβατε τίποτα απ’ όσα εννοώ; Δεν πειράζει, είναι που δεν έχετε λάβει το βάπτισμα. Αν θέλετε να το λάβετε, την Παρασκευή για ελάτε στις 22:30 στο Cinobo Πατησίων. Οι Τρεις Ιεράρχες του Film Pit κερνάνε λύτρωση ψυχής. Μη φοβάστε, δε δαγκώνουν. They have a very important mission ahead of them.