Όταν οι Rainbow κυκλοφόρησαν το “Difficult to Cure” στις 3 Φεβρουαρίου 1981, άλλαξε πολλά πράγματα στην ιστορία του συγκροτήματος. Ενώ εμπορικά ήταν πολύ επιτυχημένο, αρκετοί παλιοί οπαδοί τους και θεώρησαν ότι οι Rainbow άλλαξαν τον ήχο τους. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το “Difficult to Cure” παραμένει ένα από τα πιο διφορούμενα άλμπουμ στο hard rock.
Οι Rainbow καθορίζονταν πάντα από την παρουσία ενός ανθρώπου: του Ritchie Blackmore. Ως ιδρυτής και κιθαρίστας του συγκροτήματος, ο Blackmore δεν δίσταζε να παίρνει σημαντικές αποφάσεις σχετικά με τη μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος. Ωστόσο, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι Rainbow δεν ήταν πια το συγκρότημα που ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Με την αποχώρηση του εμβληματικού frontman Ronnie James Dio και του ντράμερ Cozy Powell, το συγκρότημα είχε ήδη βιώσει μια τεράστια αλλαγή στον ήχο και το στυλ του.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, το μουσικό ύφος των Rainbow είχε εξελιχθεί από τον ισχυρό, μυστικιστικό ήχο του “Rising” σε κάτι πιο mainstream και προσιτό, όπως το “Down to Earth”. Αυτή η αλλαγή ήρθε με κόστος τον αρχικό, επικό ήχο τους, αλλά τους έφερε mainstream αναγνώριση. Η μετατόπιση του συγκροτήματος από το heavy metal σε ένα πιο γυαλισμένο, φιλικό προς το ραδιόφωνο στυλ αντανακλάται στην πρόσληψη του Graham Bonnet ως τραγουδιστή για το “Down to Earth”. Αυτή η επιλογή οδήγησε σε δύο επιτυχημένα singles, τα “Since You’ve Been Gone” και “All Night Long”, φέρνοντας τους στο προσκήνιο.
Ωστόσο, μέχρι την ώρα που ήρθε η στιγμή να ηχογραφήσουν το “Difficult to Cure”, η θητεία του Bonnet είχε τελειώσει λόγω δημιουργικών διαφορών με τον Blackmore. Αυτή η αποχώρηση, μαζί με την αποχώρηση του Cozy Powell, έθεσαν τις βάσεις για την πιο σημαντική μεταμόρφωση των Rainbow.
O Blackmore κατηγορήθηκε ότι «ξεπουλήθηκε» στο “Difficult to Cure” και άλλαξε ριζικά τον ήχο των Rainbow
Με τον Blackmore να έχει τον απόλυτο έλεγχο της κατεύθυνσης των Rainbow, το “Difficult to Cure” έγινε πιο εμπορικό. Τα σκληρά riffs, που κάποτε ήταν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος, περιορίστηκαν για χάρη πιο μελωδικών, φιλικών προς το ραδιόφωνο ήχων. Το άλμπουμ αντιπροσώπευε μια στροφή μακριά από τις heavy metal ρίζες τους, υιοθετώντας έναν πιο προσιτό ήχο, που θα ταίριαζε καλύτερα στο ραδιόφωνο.
Ο Blackmore φέρεται να εμπνεύστηκε από συγκροτήματα όπως οι Journey και οι Foreigner, των οποίων τα μελωδικά στυλ είχαν βρει εμπορική επιτυχία στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Αυτή η προσέγγιση, όμως, δεν ήταν χωρίς αντιπαραθέσεις. Οι οπαδοί του προηγούμενου, πιο επικού ήχου του συγκροτήματος απογοητεύτηκαν από τη νέα κατεύθυνση. Κατηγορούσαν τον Blackmore ότι «ξεπουλήθηκε» και εγκατέλειψε την ταυτότητα των Rainbow.
Εν μέσω αυτής της μετάβασης, ο Blackmore προσέλαβε τον Joe Lynn Turner ως νέο τραγουδιστή του συγκροτήματος. Ο Turner, γνωστός για την πιο ψηλή και μελωδική φωνή του, ήταν απομάκρυνση από το δυναμικό, οπερατικό στυλ του Dio και τη σκληρή προσέγγιση του Bonnet. Η φωνή του ταίριαζε στο νέο όραμα του Blackmore, αλλά απομάκρυνε ακόμα περισσότερο το συγκρότημα από τις ρίζες του.
Οι αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος, η μεταβολή του μουσικού ύφους και η αυξανόμενη ένταση μεταξύ του Blackmore και των άλλων μελών κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του άλμπουμ έκαναν το “Difficult to Cure” προϊόν δημιουργικής σύγκρουσης. Καθώς νέα μέλη προστέθηκαν και άλλα αποχώρησαν, οι Rainbow έγιναν λιγότερο ένα συνεκτικό συγκρότημα και περισσότερο ένα πρότζεκτ, καθοδηγούμενο από το όραμα του Blackmore.
Tο “Difficult to Cure” ονομάστηκε ακόμη και “Foreigner Jr.” από το πρώην μέλος Ronnie James Dio
Παρά τις παρασκηνιακές αναταραχές, το “Difficult to Cure” σημείωσε σημαντική εμπορική επιτυχία. Το lead single του άλμπουμ, “I Surrender”, γραμμένο από τον Russ Ballard, έγινε το πιο επιτυχημένο single των Rainbow, φτάνοντας στο Νο. 3 των βρετανικών charts. Το άλμπουμ έφτασε στο Νο. 3 του UK Albums Chart, σηματοδοτώντας μία από τις πιο επιτυχημένες κυκλοφορίες του συγκροτήματος από άποψη πωλήσεων.
Ωστόσο, η επιτυχία του “Difficult to Cure” δεν κατάφερε να μετριάσει τη δυσαρέσκεια των παλιών οπαδών. Πολλοί θεώρησαν το άλμπουμ ως ξεπούλημα, εγκαταλείποντας το μεγαλοπρεπές metal στυλ που είχε καθορίσει τα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος. Στην πραγματικότητα, το “Difficult to Cure” ονομάστηκε ακόμη και “Foreigner Jr.” από το πρώην μέλος Ronnie James Dio, ο οποίος επέκρινε τον Blackmore για την εμπορική στροφή του συγκροτήματος.
Παρά την κριτική, το “Difficult to Cure” παρουσίασε μερικές από τις καλύτερες κιθαριστικές δουλειές του Blackmore. Τραγούδια όπως το “Magic” και το “Freedom Fighter” προσέφεραν αναλαμπές του κλασικού ήχου του συγκροτήματος, αν και σε πιο συγκρατημένη μορφή. Το άλμπουμ περιείχε επίσης εμπνευσμένα ορχηστρικά τμήματα, όπως το “Vielleicht Das Nachster Zeit”, που έδειξαν την ικανότητα των Rainbow να συνδυάζει το ροκ με progressive στοιχεία.
Από πολλές απόψεις, το “Difficult to Cure” μπορεί να θεωρηθεί παράδοξο. Παρόλο που αποξένωσε ένα σημαντικό μέρος των οπαδών των Rainbow, παρέμεινε εμπορική επιτυχία. Ο γυαλισμένος ήχος του απευθυνόταν σε ευρύτερο κοινό και βοήθησε τους Rainbow να αποκτήσουν mainstream αναγνώριση, σε μια εποχή που το heavy metal έχανε έδαφος από πιο φιλικά προς το ραδιόφωνο ροκ συγκροτήματα.
Tο “Difficult to Cure” είναι ένα άλμπουμ που καθόρισε την ιστορία της ροκ και παραμένει ένα σημαντικό κομμάτι της κληρονομιάς των Rainbow
Ωστόσο, το “Difficult to Cure” σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής για τους Rainbow. Τα επόμενα άλμπουμ τους, όπως το “Straight Between the Eyes”, συνέχισαν στην ίδια εμπορική κατεύθυνση. Όμως, η μαγεία των πρώτων χρόνων του συγκροτήματος είχε χαθεί. Το άλμπουμ αποτέλεσε σύμβολο της μετάβασης των Rainbow από το κλασικό heavy metal στο mainstream hard rock, αντανακλώντας το μεταβαλλόμενο μουσικό τοπίο των αρχών της δεκαετίας του 1980.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το “Difficult to Cure” είναι απόδειξη της δύναμης του οράματος του Ritchie Blackmore. Αν και δεν ήταν το άλμπουμ που ήθελαν οι οπαδοί, ήταν σίγουρα αυτό που ήθελε να κάνει ο Blackmore. Η απόφαση να υιοθετήσει έναν πιο προσιτό ήχο βοήθησε το συγκρότημα να επιτύχει εμπορικά, αλλά σηματοδότησε επίσης τη στιγμή που η αρχική ταυτότητα των Rainbow άρχισε να ξεθωριάζει.
Παρά τις επικρίσεις, το “Difficult to Cure” εξακολουθεί να θεωρείται σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του συγκροτήματος. Κομμάτια όπως το “I Surrender”, το “Spotlight Kid” και το “Can’t Happen Here” συνεχίζουν να ακούγονται μέχρι και σήμερα. Όπως συνεχίζεται μέχρι και σήμερα η κουβέντα γύρω από αυτό σχετικά με την κατεύθυνσή του. Ορισμένοι το θεωρούν προδοσία, ενώ άλλοι το αντιμετωπίζουν ως ένα τολμηρό και επιτυχημένο πείραμα. Ανεξάρτητα από το πώς γίνεται αντιληπτό, το “Difficult to Cure” είναι ένα άλμπουμ που καθόρισε την ιστορία της ροκ και παραμένει ένα σημαντικό κομμάτι της κληρονομιάς των Rainbow.