Το The Gorge της Apple TV, είχε την ευκαιρία να είναι ένα ιδιαίτερο project. Τα ονόματα του cast είναι λαμπρά και ο σκηνοθέτης είναι ο Scott Derrickson, που είναι πίσω από διάφορα project, όπως το The Black Phone. Η πλοκή της, δίνει την ευκαιρία να παίξουμε με πολλά στοιχεία. Όμως ακριβώς αυτό το κομμάτι, είναι αυτό που εν τέλει μπερδεύει την ταινία και την ροή της, αντί να την βοηθήσει.
Οι χρωματισμοί και τα τοπία δίνουν μια αίσθηση του μεγαλειώδους σε αυτό το φαινομενικά “μουντό” σκηνικό.
Ο Λέβι (Miles Teller), πρώην πεζοναύτης, στρατολογείται από μια μυστηριώδη κυβερνητική οργάνωση. Η Μπαρθόλομιου (Sigourney Weaver) τον στέλνει σε μια απομονωμένη τοποθεσία, χωρίς να γνωρίζει πού πηγαίνει. Όταν φτάνει, ανακαλύπτει μια γιγαντιαία χαράδρα, ένα φαινομενικά απύθμενο κενό γεμάτο απειλές. Στην απέναντι πλευρά του γκρεμού βρίσκεται η Ντράσα (Anya Taylor-Joy), μια ψυχρή και αποτελεσματική δολοφόνος.
Οι δύο τους πρέπει να εξολοθρεύουν πλάσματα που αναδύονται από την άβυσσο. Δεν επιτρέπεται να επικοινωνούν, αλλά σταδιακά αναπτύσσουν έναν σιωπηλό δεσμό. Η μοναξιά και ο κοινός τους σκοπός τούς φέρνουν πιο κοντά, ενώ η αλήθεια πίσω από την αποστολή τους αποκαλύπτεται σταδιακά.

Η ατμόσφαιρα του The Gorge ξεχωρίζει. Οι εχθροί δεν είναι απλά ζόμπι ή δαίμονες. Τα πλάσματα που αναδύονται από τη χαράδρα είναι τρομακτικά και ευφάνταστα. Αν και η αλήθεια είναι πως θα προτιμούσα περισσότερο την χρήση των πρακτικών εφέ, παρά των CGI. Έχει άλλη μαγεία, όπως και να το κάνουμε. Οι χρωματισμοί και οι σκιάσεις που θυμίζουν Suspiria και τα τοπία της Νορβηγίας, δίνουν μια αίσθηση του μεγαλειώδους σε αυτό το φαινομενικά “μουντό” σκηνικό.
Το Gorge είναι αρκετά φιλόδοξο και προσπαθεί να ισορροπήσει πολλά είδη μαζί.
Το δίδυμο των πρωταγωνιστών κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά με αυτό που τους έχει δωθεί. Ο Teller καταφέρνει να αποδώσει στην οθόνη το τραύμα του χαρακτήρα του από τον πόλεμο και η Taylor-Joy δίνει μια αίσθηση μυστηρίου στον δικό της χαρακτήρα. Η αλήθεια είναι πως και οι δύο χαρακτήρες, λόγω του σεναρίου και της επιταγής του ρομαντικού, δεν αναπτύσσονται όσο θα ήθελα. Η Sigourney Weaver δίνει ένα κύρος στην ταινία και την κατάλληλη πινελιά να γίνει ενδιαφέρουσα, κύριως το τελευταίο μέρος της.
Το Gorge είναι αρκετά φιλόδοξο και προσπαθεί να ισορροπήσει πολλά είδη μαζί. Συνδυάζει τρόμο, δράση και ρομαντισμό, αλλά δεν καταφέρνει πάντα να δώσει στον θεατή μια ικανοποιητική εμπειρία. Το πρώτο μέρος της ταινίας, σε αρπάζει και σε βάζει στο κλίμα απευθείας και περιμένεις ότι θα δεις κάτι διαφορετικό. Ωστόσο, η πορεία της είναι ολοένα και πιο αναμενόμενη, ενώ το ρομαντικό κομμάτι θεωρώ ότι είναι το μεγάλο της μείον.

Το The Gorge δεν είναι η τυπική σου ταινία τρόμου ή δράσης.
Καταλαβαίνω το ότι η ταινία κυκλοφόρησε 14 Φλεβάρη. Καταλαβαίνω το ότι το marketing βασίστηκε σε αυτή τη ρομαντική εμπειρία. Αλλά θεωρώ πως αποπροσανατολίζει την ταινία, το σενάριο και τους χαρακτήρες μας, από την τεράστια απειλή και τον σκοτεινό τόνο, που μας έχει δώσει εξαιρετικά στο πρώτο μισό της. Το τέλος μας αφήνει ανικανοποίητους και ίσως με περισσότερα ερωτήματα, παρά απαντήσεις.
Εν κατακλείδι, το The Gorge δεν είναι η τυπική σου ταινία τρόμου ή δράσης. Προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε διαφορετικά είδη και δημιουργεί έναν συναρπαστικό κόσμο, με το οπτικό στυλ και τις ιδέες της να αξίζουν την προσοχή σας. Παρ’όλα αυτά, η φιλοδοξία της εν τέλει καταλήγει να την μπερδέψει, να έχουμε ανισότητες σε ρυθμό και αφήγηση και να μην έχει το επιθυμητό αποτέλσμα που θέλει να μας δώσει.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: The Gorge
Year: 2025
Duration: 127′
Genre: Science Fiction, Horror, Action
Director: Scott Derrickson
Miles Teller, Anya Taylor-Joy, Sigourney Weaver, Sope Dirisu, William Houston
The Gorge
Το The Gorge έχει καλές ιδέες, έχει το cast για να τις πετύχει, αλλά εν τέλει, καταλήγει να μπερδεύεται μέσα στα είδη που προσπαθεί να αφομοιώσει και να μην δίνει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στον θεατή.