Η Disney επιστρέφει στη «ρίζα» των animated ταινιών της, μεταφέροντας τη “Χιονάτη” του 1937 στο live-action σύμπαν της. Αυτή η νέα εκδοχή, σε σκηνοθεσία Marc Webb, προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Δυστυχώς, χάνει την ισορροπία αρκετές φορές, αφήνοντας πίσω της μια ανάμικτη εμπειρία.
H Rachel Zegler ενσαρκώνει τη Χιονάτη με ενέργεια και τρυφερότητα.
Η ιστορία μας, μας δείχνει τη Χιονάτη, μια νεαρή πριγκίπισσα, η οποία έχασε τους γονείς της από πολύ μικρή ηλικία. Μένει στο βασίλειο των γονιών της, έχοντας ως μητριά την κακιά βασίλισσα, η οποία εστιάζει στο πώς να διατηρήσει την ομορφιά της, αντί για τους υπηκόους της. Η Χιονάτη δεν μπορεί να το δεχτεί και η μητριά της θέλει να την βγάλει από τη μέση. Η ηρωίδα μας το μαθαίνει και πάει στο δάσος, όπου γνωρίζει τους επτά νάνους.
Όλοι μας ξέρουμε την ιστορία, οπότε δεν θα την αναλύσω περαιτέρω. Θα μείνουμε στο κομμάτι της ταινίας και μόνο. Αρχικά, η Rachel Zegler ενσαρκώνει τη Χιονάτη με ενέργεια και τρυφερότητα. Έχει την αθωότητα της κλασικής ηρωίδας, αλλά και τη φλόγα μιας νέας ηγέτιδας. Δεν περιμένει απλώς τον πρίγκιπα· αναζητά τρόπους να γίνει ηγέτης. Θέλει να εμπνεύσει τον λαό της, να αποκαταστήσει την πίστη στη δικαιοσύνη και στη συλλογικότητα. Το μήνυμα είναι ισχυρό, αλλά η ταινία το επαναλαμβάνει συνεχώς, χωρίς διακριτικότητα.
Απέναντί της, η Gal Gadot εμφανίζεται ως η Κακιά Βασίλισσα, ντυμένη με λαμπερά κοσμήματα και αλαζονικό ύφος. Έχει στιγμές όπου η ερμηνεία της φλερτάρει με το campy, αλλά δεν το τερματίζει.. Η αδυναμία του σεναρίου να της δώσει ουσιαστικό υλικό φανερώνεται γρήγορα. Η ερμηνεία της δεν καταφέρνει να σταθεί δίπλα στις αξέχαστες Disney κακες. Εδώ που τα λέμε, ούτε η Gadot είναι κάτι αξιόλογο σαν ηθοποιός, αλλά εδώ τουλάχιστον φαίνεται ότι περνάει καλά και σου το βγάζει κι εσένα
Ο οπτικός κόσμος της ταινίας δείχνει ανομοιογενής. Τα φυσικά σκηνικά δεν «δένουν» με τα ψηφιακά.
Ο Webb ακολουθεί, σε μεγάλο βαθμό, την πεπατημένη της live-action «Σταχτοπούτας» του Kenneth Branagh. Δίνει περισσότερο υπόβαθρο στους χαρακτήρες και προσθέτει κοινωνικά νοήματα. Αυτή η προσέγγιση, αν και ενδιαφέρουσα, καταλήγει να βαραίνει την αφήγηση. Το παραμυθένιο στοιχείο θυσιάζεται προς όφελος της ηθικολογίας. Σε αρκετές σκηνές, η διάθεση διδασκαλίας επισκιάζει την κινηματογραφική μαγεία. Και αυτό φαίνεται και στο πόσο ατημέλητα είναι μερικά άλλα κομμάτια του φιλμ.
Ο οπτικός κόσμος της ταινίας δείχνει ανομοιογενής. Τα φυσικά σκηνικά δεν «δένουν» με τα ψηφιακά. Η μαγεία του παραμυθιού συχνά υπονομεύεται από τεχνητές εικόνες και κακοσχεδιασμένο CGI. Η ταινία θυμίζει patchwork, σαν να έχει δεχθεί αλλεπάλληλα κοψίματα και επαναμοντάζ. Ο ρυθμός σπάει απότομα, οι μεταβάσεις είναι άγαρμπες και οι τόνοι αλλάζουν χωρίς προειδοποίηση.
Τα τραγούδια είναι ένας τομέας με ανάμεικτα αποτελέσματα. Η Zegler τα αποδίδει με τεχνική και συναίσθημα. Ορισμένα νέα κομμάτια ξεχωρίζουν, όπως το “Princess Problems”, ντουέτο της Χιονάτης με τον Jonathan. Η Gadot έχει μια μεγάλη μουσική σκηνή, αλλά δεν εντυπωσιάζει. Η φωνή της δεν στηρίζει τον ρόλο, ούτε η σύνθεση έχει το βάθος που χρειάζεται. Τα κλασικά τραγούδια, όπως το “Hi-Ho”, ξεχωρίζουν με διαφορά από τα καινούρια (αν και το “Someday My Prince Will Come” θεωρήθηκε αναχρονιστικό). Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και όχι υπέρ των νέων προσθηκών.
Το “Snow White” του 2025 δεν είναι καταστροφή. Δεν είναι όμως και κάτι που θα μείνει στη μνήμη.
Ο Webb προσπαθεί, αλλά δεν καταφέρνει να συνδυάσει φαντασία και ρεαλισμό. Οι καλές στιγμές υπάρχουν, κυρίως σε τραγούδια και ερμηνείες. Όμως το συνολικό αποτέλεσμα μοιάζει ημιτελές. Η Disney φαίνεται να φοβάται να ρισκάρει· διστάζει να πάει προς το καρτουνίστικο, αλλά και να εμβαθύνει σε ρεαλισμό. Η επιλογή να μείνει στη μέση αποδεικνύεται καταστροφική. Η ταινία θίγει τη δύναμη της καλοσύνης, τη σημασία της δικαιοσύνης και την ανάγκη για αλλαγή. Όμως τα μεταφέρει με τρόπο πρόχειρο και συχνά άγαρμπο.
Το “Snow White” του 2025 δεν είναι καταστροφή. Δεν είναι όμως και κάτι που θα μείνει στη μνήμη. Αν και έχει καρδιά και προθέσεις, χάνει την ψυχή της αυθεντικής ιστορίας. Σε μια εποχή όπου οι αναβιώσεις αφθονούν, η Χιονάτη της Disney παλεύει να βρει τον δικό της καθρέφτη. Αλλά το είδωλο που επιστρέφει είναι απλώς μέτριο. Και ακόμα και η πιο φωτεινή Χιονάτη δεν μπορεί να διασώσει ένα τόσο μπερδεμένο παραμύθι.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: Snow White
Year: 2025
Duration: 109′
Genre: Musical, Fantasy
Director: Marc Webb
Rachel Zegler, Gal Gadot, Emilia Faucher, Olivia Verrall, Andrew Burnap, Ansu Kabia, Patrick Page, Hadley Fraser, Lorena Andrea, George Appleby, Colin Michael Carmichael, Samuel Baxter, Jimmy Johnston, Dujonna Gift, Idriss Kargbo, Jaih Betote, Adrian Bower, Felipe Bejarano, Simeon Oakes, Joshmaine Joseph, Chike Chan, Jeremy Swift, Jonathan Bourne, Tituss Burgess, Leah Haile, Andrew Barth Feldman, Martin Klebba, Omari Bernard, Jason Kravits, Dominic Owen, George Salazar, David Birch, Andy Grotelueschen, Sandy Foster.
Snow White
Σε μια εποχή όπου οι αναβιώσεις αφθονούν, η Χιονάτη της Disney παλεύει να βρει τον δικό της καθρέφτη. Αλλά το είδωλο που επιστρέφει είναι απλώς μέτριο. Και ακόμα και η πιο φωτεινή Χιονάτη δεν μπορεί να διασώσει ένα τόσο μπερδεμένο παραμύθι.