Όγδοη κυκλοφορία, λοιπόν, για τους Dark Fortress, οι οποίοι με το σπαθί τους έχουν κατακτήσει ένα αξιοσέβαστο status στη σκηνή. Μάλιστα, θα έλεγα ότι τους αδικούμε πολλές φορές, καθώς η μουσική τους πρόταση ενώ είναι φρέσκια, καινοτόμα και μοναδική, δεν τυγχάνει της εκτίμησης που της αναλογεί. Πραγματικά εύχομαι αυτό να αλλάξει με το “Spectres from the Old World“.
Δε θα πω ότι τους παρακολουθώ από την αρχή τους, ανήκω και εγώ στην κατηγορία εκείνων που τους τράβηξαν την προσοχή με το “Ylem“, έπειτα άκουσαν το “Eidolon” και το “Seance” απορώντας πως δεν τους ήξεραν τόσο καιρό.
Mέχρι να έρθει το “Veneral Dawn” και να καταλάβουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ότι οι Dark Fortress δεν είναι μία μπάντα της σειράς, αλλά αντιθέτως πρόκειται για ένα σχήμα με ενδιαφέρουσες ιδέες και το απαιτούμενο ταλέντο για να τις υλοποιεί.
Η τελευταία δημιουργία των Dark Fortress, που ακούει στο όνομα “Spectres from the Old World“, έρχεται ως φυσική συνέχεια των προκατόχων της, διαφοροποιούμενη όμως σε αρκετά σημεία τα οποία θα αναλυθούν παρακάτω.
Αυτήν τη φορά ξεχωρίζει η πρόθεση των Dark Fortress να δώσουν έμφαση στην ατμόσφαιρα του album
Οι Γερμανοί στο πρόσφατο παρελθόν είχαν δείξει μία ξεκάθαρη πρόθεση να κινηθούν σε πιο progressive μονοπάτια. Η κεντρική ιδέα παραμένει, μόνο που αυτή τη φορά δίνουν έμφαση στην ατμόσφαιρα του δίσκου, η οποία κατακλύζεται από ένα πηχτό σκοτάδι.
Εκ πρώτης ακρόασης, δημιουργείται η αίσθηση ότι το album δεν είναι τόσο επιθετικό όσο θα περίμενε κάποιος. Εμβαθύνοντας, καταλαβαίνουμε ότι επί της ουσίας πρόκειται για μία αρκετά aggressive κυκλοφορία, απλά όχι με την κλασσική έννοια.
Δε θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερο intro από το “Nascence“, αφού σε προϊδεάζει για όλα αυτά που θα ακολουθήσουν στην υπόλοιπη μία ώρα.
Αν έπρεπε να επιλέξω ένα κομμάτι για να συνοψίσω όλο το δίσκο, αυτό θα ήταν το “Into the Spider’s Web“. Αρχικά τέτοια αρμονική και θαυματουργική συνύπαρξη κιθαριστών, έχω να ακούσω πολλά χρόνια.
Κάνει πολλά πράγματα σωστά το "Spectres from the Old World", έχει όμως κάποιες αστοχίες
Το δίδυμο Asvargr – V. Santura κάνει άρτια δουλειά, παρουσιάζοντας εξίσου μελωδικά και ατμοσφαιρικά riffs. Βέβαια, επειδή μιλάμε για black metal και από το “πάνω-πάνω ράφι”, δεν απουσιάζει το χαρακτηριστικό “ξύσιμο” που διέπει το είδος. ‘Οταν έχεις και την ικανότητα δε, μπορείς να το κάνεις τόσο ευφάνταστα όσο οι Dark Fortress.
‘Aλλο ένα στοιχείο που δε γίνεται να παραβλέψουμε, είναι το groove των ρυθμικών σημείων. Και αφού αναφερθήκαμε σε ρυθμικά σημεία, δε γίνεται να παραλείψουμε τους Seraph και Hannes Grossmann, αφού είτε μιλάμε για τύμπανα είτε για κρουστά, η δουλειά που κάνoυν είναι αξιοθαύμαστη. Θα τολμήσω μάλιστα να πω ότι πολλές μπάντες της σκηνής θα ήθελαν έναν drummer των ικανοτήτων του Seraph.
Υπάρχουν κομμάτια, όπως το “Pazuzu” στα οποία το παίξιμο του είναι κυριαρχικό και μοιάζει με στρατηγό που δίνει παράγγελμα στον στρατό του.
Αν τώρα παρομοιάσουμε τον δίσκο με μία σκακιέρα, τότε ο Phenex είναι το άλογο. Με την πρώτη «ματιά» δεν κλέβει τις εντυπώσεις, γρήγορα όμως καταλαβαίνεις τον καταλυτικό του ρόλο στο επικείμενο checkmate.
Μακάρι το "Spectres from the Old World" να αποτελέσει το άρμα που θα φέρει τους Dark Fortress προς τα μέρη μας
Last but not least, που λένε και στη γηραιά Αλβιώνα, ο Morean, του οποίου τα φωνητικά παρουσιάζουν πρωτοφανή πλουραλισμό, θεατρικότητα, ατμόσφαιρα και πετυχαίνουν κάτι το οποίο όποτε συμβαίνει το εκτιμώ αφάνταστα: αναδεικνύουν τις συνθέσεις των τραγουδιών.
Είδαμε όλα τα καλά του “Spectres from the Old World“, πάμε όμως να μιλήσουμε και για τις αστοχίες του. Αναλογιζόμενος την υπερβολή που μπορεί να ενέχει η ακόλουθη πρόταση, τολμώ να πω ότι ο δίσκος είναι πραγματικά ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟΣ.
Βέβαια, τεράστια παράλειψη θα ήταν, να μην αποδώσουμε εκ νέου τα εύσημα στον V. Santura, ο οποίος ανέλαβε εξ ολοκλήρου την παραγωγή και έκανε καταπληκτική δουλειά, ανεξάρτητα του πόσο καλή ήταν η πρώτη ύλη.
Κλείνοντας, νομίζω ότι είναι ένας από τους δίσκους που θέτουν γερή υποψηφιότητα για τον δίσκο της χρόνιας, τουλάχιστον στο είδος του και θα ήταν ευχής έργο, μόλις τελειώσει όλο αυτό που ζούμε, να αποτελέσει και το άρμα που θα φέρει τους Dark Fortress προς τα μέρη μας.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Dark Fortress
Album: Spectres from the Old World
Label: Century Media Records
Release Date: 28/02/2020
Genre: Melodic Black Metal
1. Nascence (Intro)
2. Coalescence
3. The Spider in the Web
4. Spectres from the Old World
5. Pali Aike
6. Pazuzu
7. Isa 07:38
8. Pulling at Threads
9. In Deepest Time
10. Penrose Procession (Interlude)
11. Swan Song
12. Nox Irae
Producer: V. Santura
Dark Fortress: Asvargr (Κιθάρα), Seraph (Τύμπανα, Κρουστά), V. Santura (Κιθάρα Μπάσο), Morean (Φωνή), Phenex (Πλήκτρα)
Additional Personnel: Morean (Φωτογραφία), Mina (Φωτογραφία), Nora Dirkling (Artwork)
Dark Fortress
Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το Spectres from the Old World είναι ένας από τους δίσκους που θέτουν γερή υποψηφιότητα για album της χρόνιας