Κατηφορίσαμε, όπως πάντα, στο Κύτταρο το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου για να δούμε μια ακόμα αρπαχτή του David Ellefson, τους Kings of Thrash του David Ellefson.
Dieth
Η αναγραφόμενη ώρα έναρξης στο event της βραδιάς ήταν 21:00, αλλά διεπίστωσα ότι στο hard copy εισιτήριο αναγραφόταν 20:00. Mε συνέπεια, να χάσω κάμποσο μέρος από την εμφάνιση των DIETH. Του άλλου project, με το οποίο ήρθε ο David στη Ελλάδα για να κάνει διπλό μεροκάματο. Οι οποίοι, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν έλεγαν και τίποτα. Ψιλοβαρέθηκα, δηλαδή. Ντάξει, thrash, ουάου, και δε συμμαζεύεται, αλλά μέχρι εκεί.
Για το σχετικό trivia βέβαια να πούμε ότι προφέρονται “Ντάιεθ”, όπως φρόντισε να μας ενημερώσει και ο τραγουδιστής. Εγώ ξέρω, απ’ την άλλη, ότι αν χρειάζεται να εξηγείς στον κόσμο το πώς προφέρεται το όνομά σου τότε ίσως και να μη μακροημερεύσει το σχήμα. Τέλος πάντων, προχωράμε, δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε ονομασίες και τα τοιαύτα.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Dieth (ΟW) | Facebook | Instagram | YouTube | Spotify | Apple Music | Bandcamp
Andry
Οι Andry ήταν για τη συνέχεια, κάτι που με έπιασε πάλι απροετοίμαστο. Δεν ήξερα ότι εμφανιζόταν και άλλο σχήμα ανάμεσα απ’ αυτά του Ellefson. Γενικώς, απ’ ό,τι αντιλαμβανόμαστε, δε γνώριζα και πολλά για το συγκεκριμένο live. Παρόλ’ αυτά, οι Έλληνες, Andry, δε με έπεισαν να μάθω περισσότερα για αυτούς, πέρα από το όνομα του ντράμερ, που ήταν εξαιρετικός.
Με το ντεμπούτο άλμπουμ τους να έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα, οι Andry φαίνεται ότι έχουν να διανύσουν πολλά χιλιόμετρα ακόμα. Αλλά μπορεί να τους συναντήσουμε ξανά σε έναν από τους Ευρωπαϊκούς τους σταθμούς.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Kings of Thrash,
Και περνάμε στο ψητό, με τους Kings of Thrash. Mιας που λέμε για ονόματα, επιεικώς χάλια το ονοματάκι εδώ των παιδιών αλλά δε βαριέσαι; Είναι παλιοσειρά ο David Ellefson, και δε ασχοληθεί και πολύ. Ωραίος ο τραγουδιστής, που είχε για να κάνει τον Dave Mustaine, ασχέτως αν στα μάτια μου έμοιαζε εξωφρενικά με τον Chris Cornell.
O Jeff Young, επίσης δύναμη. Φαίνεται η εμπειρία, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι κάποια κιθαριστικά σόλο θα μπορούσαν να λείπουν. Ίσως και να αντικατασταθούν από κανα-δυο άλλα κομμάτια. Το ίδιο ισχύει και για τα ντραμιστικά σόλο, βέβαια, του εξαιρετικού ντράμερ που είχαν μαζί τους. Τον οποίον, όπως μας ενημέρωσε ο Chris Cornell, μπορούμε να φωνάζουμε και “Peruvian Hammer”. Περίεργο όνομα πάντως.
Το setlist ήταν ok θα πω, γιατί εντάξει, απ’ τους τρεις πρώτους δίσκους ήταν κυρίως. Πόσο high να είναι; Μην παρεξηγηθώ! Aν ήταν δίσκοι οποιασδήποτε άλλης μπάντας, θα ήταν σημείο αναφοράς στη metal μουσική. Aλλά, όταν έχει ακολουθήσει η πορεία των Megadeth στη δεκαετία του ‘90 και τα αριστουργήματα που έβγαλαν, τα προηγούμενα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Mε encore, τα “Wake Up Dead” και “Peace Sells…”, το σετ ήταν συμπαθητικό, αλλά σίγουρα το πολύ συγκεκριμένο concept δεν προσEllefson τον αναμενόμενο κόσμο.
Πέταξαν ένα “Train of Consequences” και ένα “Victory”, για να τιμήσουν και καλά τα “30 ΧΡΟΝΙΑ YOUTHANASIA”. Το ξεπέταξαν, θεωρώ, και αντί να γίνει στο Καλλιμάρμαρο μια αντίστοιχη εκδήλωση σαν τα “50 ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ”, είπαν εκεί δύο κομμάτια, και αυτό ήταν. Έριξαν και ένα “Dawn Patrol”, και γίναμε. Ούτε ο ίδιος ο Mustaine θυμάται ότι υπάρχει αυτό το τραγούδι.
Από κομμάτια είχαμε, επίσης, “Mary Jane”, “Skull Beneath the Skin”, “ 502”, “In My Darkest Hour”, Black Friday” και “These Boots Are Made For Walking”. Και για encore “Wake Up Dead” και “Peace Sells…”. Συμπαθητικό σετ αν με ρωτάτε. Κατά τα άλλα, μια οκ βραδιά. Νομίζω, όμως, ότι λίγο η ημέρα (Δευτέρα), λίγο η κάπως τσιμπημένη τιμή του εισιτηρίου και σίγουρα το πολύ συγκεκριμένο concept δεν προσEllefson τον αναμενόμενο κόσμο.
Δεν άντεξα, το φύλαξα για το τέλος. Χαιρετώ.