Κανείς δε γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στο θολωμένο από την τετραϋδροκαναβινόλη μυαλό του Hunter Hunt-Hendrix. Το διαπιστώσαμε όταν κοιταζόμασταν αμήχανα με τις ακροάσεις του “The Ark Work” των Liturgy. (Aδίκως κακολογισμένο αν θέλετε τη γνώμη μου).
Tο ζήσαμε στη μέτρια εμφάνισή τους στο Plissken το 2015 και στα κόκκινα, μισάνοιχτα μάτια του. Έχει ταλέντο, έχει ιδέες, έχει ταράξει τα νερά, έχει αποτελέσει meme και στόχο των πιουριστών της black metal. Το “Aesthetica” έκανε μεγάλο μέρος της hipster σκηνής να γυρίσουν το βλέμμα της προς τα ακραία μονοπάτια του metal ήχου.
Τον Νοέμβρη κυκλοφόρησε ψηφιακά ο τελευταίος δίσκος των Liturgy. Ένα τρίμηνο αργότερα κυκλοφορεί σε φυσική μορφή και ήρθε η ώρα να αποφανθούμε. Αξίζει, τελικά, κάποιος να δώσει σημασία στον Hunter Hunt-Hendrix ή να τον απορρίψει οριστικά και αμετάκλητα; Ευτυχώς, για το αμερικάνικο σχήμα, η πλάστιγγα τείνει υπέρ τους.
Το H.A.Q.Q. θα έλεγα ότι αποτελεί το magnum opus των Liturgy
Κρατώντας σε απαραίτητα επίπεδα τη «σταμάτα-ξεκίνα» λογική των ριφς τους, αποφασίζουν να πειραματιστούν πιο έντονα με τα ηλεκτρονικά και αφηρημένα στοιχεία που τους ενδιαφέρουν πρωτίστως ως ακροατές. Δίνουν μεγάλη έμφαση στη χρήση των ηχητικών glitch. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που νόμιζα πως κόλλησε το αρχείο.
Επίσης, χρησιμοποιούν παράφωνα πνευστά, το glockerspiel που για μια ακόμα φορά εμφανίζεται. Ο Hendrix παρατά τα καθαρά φωνητικά που προηγουμένως είχαν διχάσει και επικεντρώνεται στις lofi κραυγές. Αλλά αυτή τη φορά, τα πράγματα βγάζουν μεγαλύτερο νόημα, μοιάζουν πιο πειθαρχημένα. Σαν μετά την παραισθησιογόνα εμπειρία, οι συνθέτες του απέκτησαν τη διαύγεια για να αξιοποιήσουν τις ιδέες τους.
Οι Liturgy καταφέρνουν να δαμάσουν τις ιδέες που υπήρχαν στο μυαλό τους
Η πρόοδος των κομματιών, φυσικά, θα ξενίσει τον ακροατή στις αρχές, αλλά αυτό θεωρητικά είναι αναμενόμενο όταν μιλάμε για τους Liturgy. Όσο όμως κυλά ο δίσκος και ακούγονται οι καμπάνες του Exaco II ως πρόλογος στο επικολυρικό God of Love, όλα δείχνουν να βγάζουν νόημα. Και πριν και μετά. Και η ένταξη dungeon synth στοιχείων στην εισαγωγή του Haqq σε συνδυασμό με το τείχος θορύβου όταν αυτό ετοιμάζεται να κλείσει, φανερώνουν ότι πλέον κάτι κατάφερε να δαμαστεί στα μυαλά της μπάντας.
Μέχρι στιγμής, αποτελεί το ανώτερο δείγμα γραφής των Liturgy. Ζόρικο αλλά ταυτόχρονα υπερβατικό. Τα βινύλια του Penderecki που έχει στη συλλογή του ο εγκέφαλος της μπάντας λειτούργησαν προς όφελός του. Κι ας έχω κρατήματα στο να τους ξαναδώ ζωντανά στο μέλλον.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Liturgy
Album: H.A.Q.Q.
Release Date: 12/11/2019
Genre: Experimental Black Metal
1. HAJJ
2. Exaco I
3. Virginity
4. Pasaqalia
5. Exaco II
6. God of Love
7. Exaco III
8. HAQQ 07:03
9. . . . .
Producer: Matt Colton
Liturgy: Hunter Hunt-Hendrix (Κιθάρα, Φωνή, Πιάνο), Leo Didkovsky (Τύμπανα, Κρουστά), Bernard Gann (Κιθάρα), Tia Vincent-Clark (Μπάσο)
Additional Personnel: Eric Wubbels (Πιάνο), Charlotte Mundy (Φωνητικά), Marilu Donovan (Άρπα), Seth Manchester (Μίξη)
Liturgy
Μέχρι στιγμής, αποτελεί το ανώτερο δείγμα γραφής των Liturgy. Ζόρικο αλλά ταυτόχρονα υπερβατικό.
