Σαν χθες θυμάμαι να ακούω τον πρώτο δίσκο του Arcas και αναρωτιέμαι, με την αναγγελία κυκλοφορίας του Where the Light Once Shone, πώς είναι δυνατόν να έχει να δώσει κάτι φρέσκο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ίσως να έχει προηγηθεί καταιγισμός ιδεών και ο δίσκος του 2022 να ήταν ένα «τυράκι» των επακόλουθων. Από την άλλη, ίσως να μην χρειάζονται όλα τα άτομα που δημιουργούν τον ίδιο χρόνο για να συνθέτουν. Μπορεί οι ιδέες να έρχονται η μία μετά την άλλη (κλασικά στις 3:00 τα ξημερώματα). Ας μην είμαι προκατειλημμένη. Άλλωστε η λύση στην διαλεύκανση του μυστηρίου είναι μονόδρομος και κρύβεται σε ένα σωτήριο – ή μη – κουμπί το οποίο ονομάζεται “play”…
Φήμες λένε ότι αν ένα atmospheric black metal album δεν ξεκινήσει με ήχους της φύσης, το βράδυ στοιχειώνει τα όνειρα του/της δημιουργού το ξωτικό που φρουρεί το εκάστοτε δάσος. Ο Arcas, ακολουθώντας την πεπατημένη και ασφαλή οδό, επιλέγει να ξεκινήσει το Where the Light Once Shone με πινελιές του υγρού στοιχείου. Οι μελωδίες του παντρεύουν τον ακραίο (ή Arcaίο…) ήχο με την post rock.
To εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, Cry of the Chasm, εμπεριέχει απαλά και acoustic ύφους riffs στις κιθάρες. Ένα απλό, λιτό και απέριττο μπάσο το οποίο συνοδεύουν drums που γεμίζουν με ισορροπημένο τρόπο ό,τι απομένει από τις μελωδίες των υπόλοιπων οργάνων. Το ηχητικό αποτέλεσμα δεν δίνει παραπάνω πληροφορίες και ερεθίσματα απ’ ότι χρειάζεται το αυτί, διατηρώντας την αρμονία. Τέτοιες μελωδίες και μουσικά μοτίβα οδηγούν συνειρμικά σε σχήματα-πυλώνες του ατμοσφαιρικού ακραίου ήχου όπως οι Alcest, οι Amesoeurs, οι Heretoir κ.α.
Ο Arcas, στο Where The Light Once Shone, ακολουθεί το μονοπάτι της εξισορρόπησης του ακραίου ήχου με την γαλήνη που αποπνέουν οι ήχοι και οι εικόνες της φύσης
Το Verge of Lunacy ξεκινά με επιθετικά drums, τα οποία συνοδεύουν οι κιθάρες στον ίδιο ρυθμό με τον γλυκό τους ήχο. Βέβαια, το ύφος του τραγουδιού στην πορεία εξελίσσεται σε πιο σκοτεινό και δραματικό. Κοινώς, pure atmospheric black. Ένα στοιχείο το οποίο προκαλεί μια μικρή σύγχυση στο τραγούδι είναι η απότομη παύση περίπου στη μέση του. Καλύπτεται κάπως ασύνδετα και βεβιασμένα ώστε να μπορέσει να «προχωρήσει» ο δίσκος. Μέχρι στιγμής, ο Arcas, στο Where The Light Once Shone, ακολουθεί το μονοπάτι που ξεκίνησε να χαράζει από τον πρώτο του δίσκο (Arcas, 2022). Το μονοπάτι της εξισορρόπησης του ακραίου ήχου με την γαλήνη που αποπνέουν οι ήχοι και οι εικόνες της φύσης.
Η μελωδία του Forlorn Soul παραπέμπει σε μουσικές βγαλμένες από τα 90’s. Η αύρα του τραγουδιού και ο τρόπος με τον οποίο ο Arcas έχει επιλέξει την στοίχιση των οργάνων και τη μελωδία τους φέρνουν στην επιφάνεια έναν νοσταλγικό τόνο. Τα δύο κυρίαρχα στοιχεία σε αυτό το κομμάτι είναι τα διπέταλα που μεταδίδουν τη στιβαρότητα της μουσικής και οι μινόρε συγχορδίες στις κιθάρες διευκολύνοντας το ταξίδι στο χρόνο. Στη συνέχεια, ξεδιπλώνεται κλιμακωτά το κομμάτι Downfall στον ίδιο μελαγχολικό τόνο με πινελιά λύτρωσης να εννοείται κάπου στο βάθος. Κομμάτι-έκπληξη, όπως αποδεικνύεται από το acoustic part με τον παραμυθένιο ήχο. Η προσθήκη του soft ήχου μοιάζει με την ανάσα ξεκούρασης του Arcas στο Where The Light Once Shone πριν την δυναμική συνέχεια.
Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν το τέλος του Where The Light Once Shone και οι μουσικές ανατροπές δεν φαίνεται να σταματούν
Αν το δραματικό στοιχείο και ο ανάλαφρος τόνος συνδυάζονταν σε μία μελωδία, τότε εκείνη πιθανώς θα ήταν η βασική μελωδία που συναντάμε στο κομμάτι Elegy. Ο «ζεστός» ατμοσφαιρικός από τη μία και σκοτεινός και μυστηριώδης από την άλλη ήχος της κιθάρας. Τα εκρηκτικά drums και τα φωνητικά που μοιάζουν με σφοδρό άνεμο είναι πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Arcas. Ο δίσκος συνεχίζει με το αιθέριο The Grief of Loss, του οποίου η μουσική εναρμονίζεται πλήρως με το νόημά του. Αργά αρπίσματα και riffs, τα οποία ακολουθούν και τα μέτρα στα drums. Στο Grief of Loss δίνεται και χώρος στο μπάσο να κάνει την παρουσία του αισθητή. Γεμίζει τη λούπα που επαναλαμβάνεται στις κιθάρες χωρίς όμως να καθιστά βαρετό το κομμάτι.
Λίγο πριν το τέλος του δίσκου, ο Arcas φαίνεται να θυμάται πως το χαρακτηριστικό του γνώρισμα ως μουσικός θέλει να είναι η ατμοσφαιρική σύνθεση. Στο ομώνυμο με τον δίσκο κομμάτι, Where the Light Once Shone, επιχειρεί να φέρει και πάλι στην επιφάνεια την atmospheric black πτυχή του εαυτού του. Κρίνει πως ο κατάλληλος τρόπος για να το πετύχει είναι τα μελαγχολικού τόνου πλήκτρα, τα συμφωνικά φωνητικά στο προσκήνιο και αρκετές εναλλαγές στον ρυθμό.
Η συνεκτικότητα με τα προηγούμενα τραγούδια, κάπου εδώ, τείνει να πάει έναν μικρό περίπατο. Βέβαια, ο τίτλος-τέλους του δίσκου, το “and Then There Was Silence”, προσδίδει την γλυκιά μελαγχολία που αρμόζει σε ένα τέλος. Εκείνη που αισθάνεται κάποιο στην άρνηση του αποχωρισμού. Έτσι, άτυπα δίνεται από τον Arcas η υπόσχεση της συνέχειας.
Ο Arcas ακολουθεί πιστά τη μουσική πορεία που έχει επιλέξει και αυτό φαίνεται στις άρτια ηχογραφημένες συνθέσεις του
Συνοψίζοντας, το Where the Light Once Shone είναι ένας σύνθετος δίσκος, όσον αφορά την σύνδεση των τραγουδιών, σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία του Arcas. Η μουσική συνοχή «έκανε μία μικρή κοιλιά» προς το τέλος του δίσκου. Ωστόσο, ο Arcas ακολουθεί πιστά τη μουσική πορεία που έχει επιλέξει – και η οποία με ωθεί στο να επιλέγω κι εγώ να ακούω τις δημιουργίες του – και αυτό φαίνεται στις άρτια ηχογραφημένες συνθέσεις του.
Ο ομαλός τρόπος με τον οποίο κυλούσε ο πρώτος δίσκος είναι στοιχείο το οποίο ο Arcas μοιάζει να προσπαθεί να αποχωριστεί στη δεύτερη κυκλοφορία του. Ίσως είναι δείγμα προσπάθειας πειραματισμού και αυτοανακάλυψης, ίσως ήταν απλώς μια αστοχία. Πρόκειται να μάθουμε όταν ακροασθούμε την επόμενη μουσική του κυκλοφορία, για την οποία αδημονώ.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Arcas
Album: Where The Light Once Shone
Label: Northern Silence Productions
Release Date: 01/09/2023
Genre: Atmospheric/Post-Black Metal
1. Cry of the Chasm
2. Verge of Lunacy
3. Forlorn Soul
4. Downfall
5. Elegy
6. The Grief of Loss
7. Where the Light Once Shone
8. …and Then There Was Silence
Producer: Enzo Brettschneider
Arcas: Enzo Brettschneider
Arcas
Tο Where the Light Once Shone είναι ένας σύνθετος δίσκος, όσον αφορά την σύνδεση των τραγουδιών, σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία του. ο Arcas ακολουθεί πιστά τη μουσική πορεία που έχει επιλέξει και αυτό μόνο θετικό είναι.