Δεν θα πω ψέματα λέγοντας ότι θεωρώ ότι το Virgin River, από την πλατφόρμα του Netflix, είναι ένα ελαφρύ σήριαλ του είδους του. Και αποκλειστικά ως τέτοιο θα πρέπει να ειδωθεί. Έχοντας γίνει, όμως, απροσδόκητα fan της σαπουνόπερας (πρέπει να φταίει που μεγαλώνω), πιάνω τον εαυτό μου να παρακολουθεί διαφόρων ειδών ελαφριά σήριαλ, τρώγοντας τα αγαπημένα μου comfort food.
Δεν πρόκειται, βέβαια, για την λατινογενή, τυπική σαπουνόπερα, στυλ «Μαρία της γειτονιάς», που όλοι αγαπήσαμε στα νιάτα μας. Είναι μια πιο εκσυγχρονισμένη μορφή της, προσαρμοσμένη στα αμερικανικά δεδομένα φυσικά. Παρακάτω, λοιπόν, παραθέτω κάποιους από τους λόγους, για τους οποίους θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να βουτήξει σε αυτούς τους ουτοπικούς κόσμους που απεικονίζονται.
Έχοντας διανύσει ήδη 5 σεζόν, η σειρά αριθμεί διάφορους παραγωγούς και σκηνοθέτες, με βασική δημιουργό τη Sue Tenney. Πρόκειται για ένα ρομαντικό δράμα, βασισμένο στη σειρά βιβλίων της Robyn Carr. Η τελευταία σεζόν κυκλοφόρησε στις 7 Σεπτέμβρη και κατέκτησε μία θέση στο top 10 του ελληνικού Netflix. Παράλληλα, έχει ήδη ανανεώσει τα συμβόλαιά της και για του χρόνου. Αυτό το τελευταίο μου δείχνει ότι, αν και είμαι η μόνη στις παρέες μου, δεν είμαι η μόνη στον πλανήτη που της κρατάει συντροφιά μία καλύτερης παραγωγής μεν, σαπουνόπερα δε.
Virgin River | ΜΙΑ ΙΔΑΝΙΚΗ ΖΩΗ
Στην 5η σεζόν, η ιστορία είναι πλέον γνωστή. Η νοσηλεύτρια Μελ (Alexandra Breckenridge) μετακομίζει σε μια ειδυλλιακή πόλη της βόρειας Καλιφόρνια, απογοητευμένη από την τροπή, που πήρε η προσωπική της ζωής. Έμεινε χήρα και χωρίς κάποιο δικό της παιδί. Εκεί, γνωρίζει και ερωτεύεται έναν πρώην βετεράνο του ναυτικού με PTSD, τον Τζακ (Martin Henderson). Γρήγορα η σχέση τους μετατρέπεται σε κάτι κλασικό. Ο ρομαντικός ιππότης του παραμυθιού με τις κρυφές ευαισθησίες, που σώζει την πριγκίπισσα με την κρυφή δύναμη ψυχής. Η σχέση τους περνάει μέσα από ευφάνταστες δυσκολίες, αλλά βγαίνει στην απέναντι πλευρά δυνατότερη. Οι δύο τους δε, σχεδόν πάντα εντελώς αλώβητοι.
Τη ρομαντική ιστορία αυτού του τέλειου ζεύγους πλαισιώνει μία –τι άλλο;– τέλεια κοινότητα. Μια κοινότητα αποτελούμενη από τέλεια ατελείς χαρακτήρες, καθένας με τη δική του ζωή και τις δικές του δυσκολίες. Σε αυτήν την κοινότητα, τα μέλη καταλήγουν πάντα να συνενώνονται για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε συμφορά ακολουθεί.
Ακόμα και όταν κάποιος θυμώνει, καταλήγει να αντιμετωπίζεται με αγάπη και να πέφτει στα πούπουλα της κοινοτικής αγκαλιάς. Όταν οι κουβέντες τους γίνονται σκληρές, γρήγορα μετασχηματίζονται σε διαλόγους, που τους χαρακτηρίζει η ακρίβεια, η συμπόνοια και η ενσυναίσθηση. Ως αποτέλεσμα, κάθε μέλος της αντικρίζει πάντα την κοινωνική μεγαλοψυχία και αποδοχή. Έτσι, καταλήγει πάντα να ενδυναμώνεται, διαλύοντας κάθε προσωπικό φόβο και δυστυχία.
Virgin River | ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ
Στην 5η σεζόν ειδικότερα, η Μελ και ο Τζακ έρχονται αντιμέτωποι με μια πρόκληση, που αφορά το μέλλον τους ως οικογένεια. Παράλληλα, το χωριό απειλείται από μια μεγάλη φυσική καταστροφή, που δεν είναι άλλη από μια μεγα-πυρκαγιά, θέμα εντελώς επίκαιρο. Στο background τρέχει ταυτόχρονα μια μισοτελειωμένη, από την προηγούμενη σεζόν, υπόθεση ναρκωτικών αλλά και μια ιστορία γυναικείας κακοποίησης.
Επιπλέον, θίγονται ζητήματα της τρίτης ηλικίας, όπως η απώλεια της ομορφιάς, το γήρας, η έλλειψη δυνάμεων και η ανάγκη για φροντίδα. Όλα τα θέματα, που διαπραγματεύεται η σειρά, έχουν πάντα κοινωνικό αντίκτυπο. Φυσικά, ακολουθεί πάντα η καλύτερη δυνατή και αισιόδοξη λύση. Έτσι, χαρίζεται ελπίδα και στις πιο απεγνωσμένες γωνιές των καρδιών, που κατοικούν στη σύγχρονη λαίλαπα που μας περιβάλλει.
Τα κινηματογραφικά πλάνα αναδεικνύουν πάντα το φυσικό κάλλος της φανταστικής αυτής τοποθεσίας, κάνοντας ακόμα και τα καμένα δέντρα να φαίνονται υπέροχα. Οι ερμηνείες είναι οι αναμενόμενα διεκπεραιωτικές, προσφέροντας λίγο γέλιο, ανά περίπτωση, με τα άχαρα βογκητά έκπληξης ή σοκ των ηρώων. Αυτό, όμως, τελικά δεν υποβαθμίζει την εμπειρία της παρακολούθησης. Η σκηνοθεσία και ο φωτισμός δεν έχουν να μας προσφέρουν κάποια έκπληξη, αλλά φροντίζουν πάντα την εικόνα, ώστε να υπάρχει τάξη και να εξυπηρετείται η πλοκή. Ας μην ξεχνάμε, όπως είπαμε, ότι πρόκειται για σαπουνόπερα.
Virgin River | ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΩ -ΤΕΛΙΚΑ- ΜΙΑ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ;
Τελικά, ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει σε αυτό το μαγικό μέρος; Εάν όντως υπήρχε, εγώ θα ήμουν ήδη εκεί με εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Τα πλάνα του, όμως, είναι γυρισμένα σε διάσπαρτες τοποθεσίες της Καλιφόρνια. Είναι ελαφρύ; Είναι. Ακούγεται ειδυλλιακό; Μα φυσικά, και είναι (!) χάπι τυφλής αισιοδοξίας, άρνησης και άγνοιας του ρεαλισμού. Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ ίσως δεν αποτελούνται από τέλειους πολίτες ούτε τέλειους αστυνομικούς. Ο πόλεμος ίσως δεν αποτελεί για κάποιους απλώς μια θλιμμένη παρένθεση της ζωής, με διάσπαρτους εφιάλτες στον ύπνο του σήμερα.
Οι άνθρωποι ίσως πέσουν σε ισόβιο πένθος, όταν ο στόχος της ζωής τους καταρρεύσει. Ίσως αρνούνται να επισκεφτούν ειδικό ψυχικής υγείας, ίσως πεθάνουν από τον εθισμό τους, ίσως κουτσομπολεύουν και επικρίνουν χωρίς έλεος. Μια δικαστική υπόθεση ίσως να μην συναντήσει ποτέ τη δικαίωση. Οι ηλικιωμένοι ίσως βρεθούν μόνοι σε οίκο ευγηρίας και μια φυσική καταστροφή ίσως αφανίσει έναν ολόκληρο τόπο χωρίς δυνατότητα αναδόμησης –σας θυμίζει κάτι;.
Στο Virgin River, όμως, δε θα δοθεί τροφή σε οποιαδήποτε απόγνωση. Θα λειτουργήσει ως βάλσαμο στις απογοητευμένες ψυχές και θα σας ταξιδέψει σε έναν κόσμο, όπου κάθε τι που θα μπορούσε να πάει καλά, τελικά θα το κάνει. Εκτός αυτού, για εμένα, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς ποια είναι η ιδεατή κοινωνική εικόνα, που θέλει το εκάστοτε σύστημα να παρουσιάσει προς τα έξω. Και με μια τέτοια κριτική ματιά, η θέαση αποκτά άλλη διάσταση. Οπότε, πάρτε αγκαλιά τον αγαπημένο σας κουβά παγωτού, ένα μεγάλο κουτάλι και την κοινωνική σας γκρίνια και απολαύστε!